Leśny Trakt

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie, przecież Wy byliście ponad ich poziomem, i to mocno, im nawet nie przystoi Was słuchać, tak więc jesteście sami.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Jednak jakaś służba może być w pobliżu, w razie czego.

No i teraz Densissma wytężyła swoje szare komórki, by wymyślić jak najbardziej wiarygodną historię do opowiedzenia:
‐ Byliśmy wtedy już z innymi niewolnicami w pokoju, gdy od frontu budynku rozległy się krzyki i odgłosy szarpaniny. To Gideon, wraz z kompanami, wiedząc, że są tu więzińiarki, zaatakował dom. Nasi goblińscy strażnicy jednak wciąż nas pilnowali, i gdy mój wybawca dotarł do pomieszczenia służek, zaczęła się walka. Musiałam przypadkiem zostać uderzona, bo w tłoku straciłam przytomność, a ocuciłam się dopiero już w opiece kochanego Gideona. ‐ Kłamała jak z nut, jednak akurat to szło jej dobrze ‐ była dobrą aktorką. No i przede wszystkim, zaspokoiła ciekawość wojownika.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tak, tak… ‐ zaczął powoli i z rozmysłem wąsaty szlachcic. ‐ A więc Wasz ślub jest już pewny? Znana jest chociażby jego przybliżona data?

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Oh, ależ tak, ślub jest pewny, jednak na razie, w związku z tamtymi napadami, wciąż doprowadzamy do ładu włoście, i to na razie jest w priorytecie. Gdy wszystko już zostanie ułożone do porządku, wtedy zaczniemy myśleć o ślubie…‐ Zakończyła, rozmarzonym głosem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Cóż… A więc kiedy przybędzie Twój ojciec? Jak się domyślasz, wizyta ta nie jest podyktowana wyłącznie rozmową, ale i interesami, których chcę z nim dopełnić.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Miał wrócić za kilka godzin. Czy powinnam wysłać po niego jeźdźca, by powiadomił, iż goście go oczekują? ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeśli nie zajmuje się niczym pilnym to byłoby to rzeczywiście na miejscu.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Więc, starając się nie okazać zdenerwowania, poszła do służby, gdzie zaczepiła jednego z jeźdźców (no, tak czy inaczej poszła do gościa od szybkiej jazdy na koniu):
‐ Wiecie, czy Ojciec już niedaleko dworku? ‐ Zapytała z złożonymi dłońmi.

[Kubeł1001]

FreddyBoy

Alagur jeździł na swoim jaszczurze. Nagle stanął w miejscu, zsiadł z Gospela i usiadł na ziemi wyciągając jedzenie dla niego i jego kompana. Zaczął jeść łososia i dał jego jaszczurowi mięso dzika.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Radio:
Zaprzeczył ruchem głowy.
‐ Podobno razem z panem Gideonem i jego Orkami dogląda odbudowy wiosek.
Freddy:
Cóż, zatrzymałeś się nieopodal gościńca, a Jaszczur chętnie przyjął pokarm, Tobie ten drobny posiłek też dobrze zrobił.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Musicie po niego natychmiast pobieżyć i ściągnąć go do dworku. Goście go oczekują, powoli się niecierpliwią…‐ Wyjaśniła pokornym tonem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie musiałaś dodawać więcej, rozkaz to rozkaz, więc po niecałej minucie widziałaś już, jak gna na koni po gościńcu.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Pełna nadziei, że jeździec szybko ściągnie Ojca, wróciła do gości. Nieco się denerwowała, ale nie wypadało opuszczać przyjezdnych, to nie mieści się w zasadach kultury.

Usiadła z powrotem w towarzystwie szlachcica, jego córki oraz wojownika.
‐ Posłałam jeźdźca po Ojca. Powinien szybko go ściągnąć do dworku. ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie zareagowali zbytnim entuzjazmem, ale faktycznie, jeździec wrócił szybko, bo nieco po kwadransie, jednakże zamiast Twego ojca przywiódł ze sobą Gideona, który miał nietęgą minę, chyba po raz pierwszy, odkąd go poznałaś.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

//<u>P R Z E W I D Y W A L N E </u>

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Zajenie Ci tej postaci też będzie*<u>P R Z E W I D Y W A L N E </u>***

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

//Tego też się spodziewam. Nie sądzę, by Gideon chciał się dzielić bogactwem. //

Poszła za nim, zamykając drzwi za sobą.
‐ Coś się stało. ‐ Bardziej stwierdziła niż zapytała.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Podczas doglądania naprawy jednej z wiosek z gąszczy posypały się strzały na mnie, moich wojowników i Twojego ojca, padli zabici i ranni… Wszystko wskazuje, że stoi za tym Wasz sąsiad, o którym mówiłaś mi wtedy w Ghaduhg, Heśnik… Przykro mi to mówić, ale Twój ojciec niestety zginął w tym ataku…

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Coś ją zabolało, ukuło w serce. Znajome uczucie, podobne do tego, gdy tamten młodzieniec zginął na jej oczach.Oparła się o ścianę, spuściła głowę, a włosy opadły jej na twarz. Oczy zaszły jej szkłem, ale nie chciała tego okazywać przed Gideonem:
‐ Idź do gości. Oczekują kogoś, kto załatwi interesy, niecierpliwią się. ‐ Powiedziała smutnym głosem, jednak pewnym, i, o dziwo, takim, który nie tylko nie spodziewał się sprzeciwu, ale też go nie znosił.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Najwidoczniej nie miał ochoty Cię pocieszać lub rozumiał, że powinnaś zostać z tym wszystkim sama, więc zgodnie z Twoim poleceniem, choć on pewnie uznałby za życzenie, w końcu przywykł do wydawania rozkazów, a nie wykonywania ich, wrócił do tamtego pokoju i reszty gości w nim zgromadzonych.