Siedziba Gildii Magów
-
-
Kuba1001 Kuba1001 pisze:Bóbr:
Kolejny piękny dzionek w Gildii Magów! Cóż, ciekawe co to jego mistrz znowu my wymyśli, aby nakierować jego trening na właściwy tor, przyspieszyć go lub po prosto jakoś się swym adeptem wysłużyć?
//Jeśli chcesz wiedzieć jakie postępy poczynił, to zapraszam na PW.////No popatrz, okazało się, że zacząłem mu już wcześniej.//
-
-
Kuba1001
//Ubiliście Wilkołaka, obyło się bez rannych czy martwych, a przynajmniej mowa tu o Tobie, Twoim mistrzu i postaci Kuca, nie liczę ewentualnych strażników miejskich, którzy nie są zbyt ważnymi NPC, a Kuca oszczędziłem, bo może i jemu zachce się wrócić do tej postaci.
O postępach napisałem.//
Nie znalazłeś go w jego komnacie, ale przez ten czas, jaki spędzaliście razem, poznałeś jego zwyczaje, aby wiedzieć, w jakich pomieszczeniach zwykle spędza czas, toteż po sprawdzeniu stołówki, terenów zielonych wokół budynku Gildii i sali treningowej, odnalazłeś go w wielkiej bibliotece Magów, gdzie to czytał jakąś sporą księgę, od czasu do czasu przewracając pożółkłe kartki. -
-
Kuba1001
Bober:
Nie miałeś bladego pojęcia. Nie, że nie potrafiłeś czytać, bo potrafiłeś, ale to najpewniej był ten słynny język Pradawnych, który znałeś ze słyszenia, ale Twoja wiedza praktyczna i teoretyczna ograniczała się niemalże do zera.
‐ Cieszę się, że Cię widzę, mój młody uczniu. ‐ wyznał Mag, z głośnym hukiem zamykając księgę i kładąc ją na blacie stołu. ‐ Mam dla Ciebie zadanie. -
-
Kuba1001
‐ Nie ukrywam, że wprost idealny z Ciebie kieszonkowiec, i jak na tak młodą istotę przewyższasz w tym fachu niejednego weterana takiej profesji, nawet gdyby był Niziołkiem. Dlatego chciałbym, żebyś zdobył ode mnie pewien amulet, który chcę posiąść i zbadać. Nie będzie to kradzież, odbierzesz go skorumpowanemu urzędnikowi, który pewnie dostał go w formie łapówki, a wszyscy wiedzą, że okraść złodzieja to tak, jakby nie okraść w ogóle.
-
-
Kuba1001
‐ Tego nie wiem, ale obie wersje są prawdopodobne: Z jednej strony na pewno obawia się utraty tego skarbu, a z drugiej odczuwa potrzebę pysznienia się swoim bogactwem… Osobiście uważam, że zakłada go na ważne spotkania bądź uroczystości, a resztę czasu chowa w jakimś bezpiecznym miejscu, być może pod strażą.
-
-
-
-
Kuba1001
//To właśnie ich miałem na myśli, mówiąc o ekipie, bo że reszta, czyli Inkwizytorzy, Paladyn, Vader i w ogóle, odeszli, to uznałem za oczywiste.//
Jak zawsze, otworzyły się dzięki Magii, a nie mechanizmom bądź sile czyichś mięśni. Gadający ptak wleciał do środka wraz z Tobą, o dziwo nie komentując zaistniałej sytuacji, najpewniej ze zmęczenia i znużenia. -
KazuteCo powinna najpierw zrobić? Zameldować członkom Rady o tym, że zadanie zakończyło się pomyślnie czy odświeżyć się i stawić u Pani McTurns w czystych, pachnących szatach? Raczej nie wypada pokazywać się komuś wyżej postawionemu w takim stanie w jakim Elfka była teraz, dlatego kobieta skierowała swe kroki do swojego pokoju, by wziąć czyste odzienie i udać się do łaźni.
-
Kuba1001
Rzeczywiście, relaksująca kąpiel była właśnie tym, czego było Ci potrzeba po długiej drodze, babraniu się w błocie, krwi Drowów, Wielkich Pająków, Nadludzi i Demonów oraz reszcie tych ekscytujących przeżyć. Mimo to wciąż nie mogłaś zapomnieć jednego: Nie, nie był nim ten stary i opryskliwy Mroczny Elf, przyjaciel ewenementu, jakim był orczy Paladyn, ale dziwny stwór, Podróżnik… Jednak, z drugiej strony, czy dysponując zasobami wiedzy największymi w Elarid oraz wolnym czasem, jakiego teraz na pewno nie będzie Ci brakować, nadal pozostanie on taką tajemniczą istotą?
-
Kazute
To się okaże. Niekiedy archiwa są niekompletne albo podają nieprawdziwe informacje wynikające z braku informacji bądź domysłów. Jest też szansa, że tajemniczy, legendarny jegomość znowu ją odwiedzi… I liczyła na to. Nie mniej to, czego najbardziej pragnęła w chwili obecnej to garąca kąpiel w towarzystwie pachnącego mydła oraz masy bąbelków. Wzięła czystą szatę, ręcznik po czym ruszyła do łaźni.
-
-
Rafael_RexwentKuba1001 pisze:‐ Świeże mięsko. ‐ mruknął Krasnal, ale Khizar uciszył go ruchem dłoni.
‐ Przybycie tutaj to Twój wybór czy może ktoś podjął decyzję za Ciebie?// Tak jak mówię zawsze ‐ odpis będzie jutro. I dotrzymałem słowa, po jakiś kilkudziesięciu “jutrach” :V //
Jin
‐ Właściwie to w domu nie było mi tak źle, codzienne życie mi całkowicie wystarczało, a to że czasami po pracy bywałam zmordowana no to zwyczajny los człowieka. ‐ Dziewczyna przez chwilę spoglądała na twarz Khizara po czym przeniosła wzrok na prawą dłoń, której wewnętrzną stronę zaczęła uważnie obserwować.
‐ Jednakże przez nieoczekiwany dziwny objaw zwróciłam uwagę rodziców, a wtedy ojciec opowiedział mi, że najwidoczniej posiadam dar do posługiwania się magią. I stwierdził, że najlepszą drogą do rozwoju mojego talentu jest to miejsce. ‐ dłoń Jin powoli zacisnęła się, a chwilę potem palce znów się rozprostowały. Natomiast wzrok dziewczyny przeniósł się z kończyny na rozmówców.
‐ A skoro chcę się rozwinąć by móc chociażby tworzyć tak piękne ogniste motyle. ‐ Brązowe oczy obróciły się w kierunku Hobgoblina. ‐ By łączyć coś potencjalnie destrukcyjnego z czymś kojarzonym głównie z kreacją. To tak, to raczej moja osobista decyzja. -
Kuba1001
Kazute:
Najwidoczniej inni członkowie (a dokładniej to członkinie, bo łaźnie były osobne dla przedstawicieli i przedstawicielek obu płci) mieli teraz inne rzeczy do roboty, tudzież nie uważali środka dnia za najlepszą porę do brania kąpieli, co zwykle czyniło się rano lub wieczorem, więc miałaś całą łaźnię dla siebie.
Bober:
‐ Dostaniesz dokładną mapę, najpewniej też plan domu. Jeśli chodzi o uroczystości to nie, ale może będziesz mieć szczęście i trafi się jakieś lokalne święto?
Rafael:
Zielonoskóry uśmiechnął się, pokazując komplet ostrych i pożółkłych zębów. Po chwili szturchnął Krasnoluda ramieniem.
‐ I co? A nie mówiłem, że motyle zawsze działają, brodata bambaryło? Stawiasz mi dwa gąsiorki swojego bimbru.
‐ Spi***alaj, zieloniaku, jeszcze do niczego nie doszło. ‐ mruknął tamten groźnym tonem.
‐ I nie dojdzie. ‐ uciął surowo Khizar. ‐ Tak czy siak, dokonałaś najlepszego możliwego wyboru, Jin. Przed Tobą wspaniała przyszłość, o ile zostaniesz przyjęta.
