Kryjówka Łaków.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Kiedyś mnie gorzej powitano.
Powiedział odkładając całą swoją broń na jej miejsce. Przeszukał trupy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kiedyś opowiesz. ‐ burknął i schował broń na miejsce.
Dzik, o dziwo, nie miał przy sobie nic wartościowego ani też nic w ogóle.

[Kubeł1001]

bulorwas

Wziął łuk do jednej ręki, a do drugiej strzałę. Poczekał aż reszta się zbierze?
‐Idziemy dalej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Na to wychodzi. ‐ odrzekł najemnik i poprowadził grupę dalej, zostawiając martwego dzika i konia na drodze.

[Kubeł1001]

bulorwas

Szedł obok najemnika w stałej gotowości do wystrzelenia owej strzały.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Takowa się nie nadarzała, ale zapewne zmieni się to za chwilę, gdyż już widzicie wielki i rozłożysty dąb, czyli cel Waszej wyprawy.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Co dalej?
Zapytał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jesteś najlepiej przystosowany do zwiadu, więc pójdziesz pierwszy. Będziemy Cię… Hmmm… Ubezpieczać. ‐ odparł zamiast niego Mag.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Wiedziałem…
Westchnął cicho i zaczął się skradać Cały czas gotowy do ataku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak na razie nic się nie stało, choć jesteś obecnie więcej niż odsłonięty.

[Kubeł1001]

bulorwas

Znalazł jaką bezpieczną skałę by móc się za nią skryć. Wypatrywał wrogów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

O ile wrogów brakuje, to skały również, tak jak czegokolwiek innego: Wokół dębu starannie wykarczowano niemalże wszystko, pozostawiając tylko trawę, a co ciekawe, także równiusieńko przyciętą.

[Kubeł1001]

bulorwas

Wrócił do swoich.
‐Czysto.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A liczyłem na jakieś… wrażenia. ‐ mruknął Magnus i ruszył jako pierwszy w kierunku dębu, reszta zaś ruszyła za nim.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Wrażeń lepiej szukać w łóżku z kobietą niż u Hobbita zwiadowcy przy wielkim drzewie.
Odszczekł cicho idąc na nimi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nim uraczył Cię jakąś soczystą ripostą, zarośli powoli zaczęły wychodzić dziki podobne do tego, jak ten spotkany wcześniej, lecz wyposażone w ostrza na szablach i kolczugi lub skórzane zbroje z płytkami żelaza. Jakby tego było mało, pojawili się także rudowłosi i zielonoocy mężczyźni w sile wieku, którzy otwarcie manifestowali swoją siłę fizyczną, a zbrojni byli w miecze długie lub dwuręczne, tarcze, włócznie, oszczepy i topory. Taaak, nie wygląda to zbyt dobrze.

[Kubeł1001]

bulorwas

Jako że miał przygotowany łuk i strzałę to wystrzelił jedną prosto w serce (lub głowę jeżeli owe było zakryte czymś przez co strzała by się nie przebiła) po czym przewiesił łuk przez plecy i wziął do prawej ręki miecz, zaś do lewej sztylet

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Serce lub głowę? No fajnie, ale czyją? Dzika czy faceta?//

[Kubeł1001]

bulorwas

//Faceta

[Kubeł1001]

Kuba1001

Posiadający tarczę mężczyzna zdołał się nią zasłonić, więc Twoja strzała nic mu nie zrobiła.
‐ Może rozwiążemy to dyplomatycznie? ‐ spytał Nag, kiedy najemnik i Mag szykowali się już do ataku i, o dziwo, przyznali mu rację.