Leśna Chata Jota Aikhjartssona.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ano, było dobrze, nawet bardzo dobrze, dopóki nie poczułeś, jak w plecy boleśnie wpija Ci się grot włóczni, w każdej chwili gotów, aby przebić ciało i zatopić się w jakimś ważnym organie.
‐ Wilk w owczej skórze, co? ‐ zagadnął jakiś głos z tyłu. Znajomy głos… Czyżby nie tego myśliwego z wioski?

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

‐ Zanim cokolwiek będziesz chciał robić, to muszę ci oznajmić, że tą bestią, co ci zraniła plecy nie jestem.
Możemy pójść na jakiś układ? Dam ci pieniądze, a może nawet pomogę w ubiciu tego stwora, tylko mnie nie zabijaj. ‐ Mówił przestraszony.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nigdy nie sądziłem, żebyś to był Ty. Wciąż jestem wdzięczny, za opatrzenie ran, ale to jedna sprawa… Zabicie dwójki niewinnych wieśniaków z zimną krwią to coś zupełnie innego.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

‐ Do tego niestety się przyznaję, ale chciałbym jakoś odpokutować me grzechy innym sposobem niż śmierć. Tak przy okazji, wójt wyzdrowiał?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tak, ma się świetnie… Niby jak chcesz je odpokutować? Jesteś potworem i mordercą, takich jak Ty mordują wszyscy, od miejskiej straży po Paladynów, czemu ja miałbym być inny?

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

‐ Mogę zgładzić innego potwora, wesprzeć ich rodzinę finansowo i medycznie oraz bronić wioskę od bandytów jeśli nadejdzie potrzeba.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wybacz, ale kości zostały rzucone. ‐ powiedział, ale na kilka sekund przed śmiertelnym pchnięciem i końcem żywota usłyszałeś szczęk pancerzy i kusz.
‐ Bądź jak jeleń, łowco, i zmykaj, albo ustrzelimy Cię jak ostatniego zwierza. ‐ powiedział Buźka, a reszta najemników poparła go zdecydowanymi r*chami głowy lub oręża.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

//Kiedy ruch głowy jest niechrześcijańskim słowem.//
‐ Uważajcie, to paranoik. ‐ Ostrzegł towarzyszy. ‐ Spokojnie, mam plan. ‐ Szepnął do łowcy, udając że pierwszy raz na plecy swoich kolegów widzi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ale takiego “zajebiście” już nie cenzurują, kiedyś cenzurowali.//
Obie strony jakoś nie miały zamiaru ustąpić, ale też najwidoczniej każdy czekał na ruch przeciwnika, aby coś zrobić, także masz wolną rękę, a przynajmniej do pierwszego, gwałtownego ruchu, który doprowadzi do wybuchu walki.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

Niezbyt bezpiecznie jest ruszać się z włócznią w plecach. Można mu jakoś poparzyć magią ręce skoro jest zajęty oglądaniem najemników?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Możesz, jak najbardziej, ale dobrze byłoby działać szybko, bo obecnie zmienił on swoją pozycję, ustawiając się za Tobą, a więc tak, że żaden z najemników nie miał czystego strzału z kuszy. Fakt, że grot był o krok od przebicia Cię, też nie ułatwiał sprawy.
‐ Z kim Wy się zadajcie?! ‐ warknął myśliwy tuż nad Twoim uchem. ‐ Może i znacie go jako zielarza i znachora, ja też go tak posądzałem, wyleczył nawet moje rany, ale co z tego, skoro później zabił dwoje niewinnych, młodych wieśniaków, z zimną krwią, a później jeszcze się nimi pożywił i okradł trupy? A jedynym świadkiem tej zbrodni był księżyc: To Wilkołak!
Choć najemnicy nie wyglądali, jakby chcieli obrócić się przeciwko Tobie, to i tak poczuli się mniej pewnie, w końcu Wilkołaków chyba nikt nie darzy sympatią, prawda?

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

Korzystając z ględzenia myśliwego natychmiastowo podpalił mu ręce magią ognia. Grotu nie powiniem wbić głębiej ze względu na wrodzoną reakcję ciała na ogień.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jedyne, co mógł zrobić w takiej sytuacji z włócznia, to rzucić ją na ziemię, aby zacząć pospiesznie gasić dłonie uderzeniami i grunt lub roślinność, co na szczęście nie poskutkowało rozprzestrzenieniem się ognia.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

Podnósł włócznię i odsunął się od myśliwego na bezpieczną odległość. ‐ Daję ci ostatnią szansę. Wycofaj się, a zapomnimy o całej sprawie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie myśl, że to koniec. ‐ syknął przez zęby, aby nie wydać przypadkiem okrzyku bólu i odszedł w leśną gęstwinę, zaś za nim ruszył wilk, warcząc jeszcze na każdego z osobna.
‐ Szkoda. ‐ westchnął Ślicznotka, patrząc za oddalającym się zwierzęciem. ‐ Miałbym piękne futro.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

‐ To może już pośpieszmy się do miasta… ‐ Rzekł do najemników, opatrując swoją ranę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kto to w ogóle był? ‐ zagadnął jeden z najemników, zdaje się, że ten imieniem Vult, w drodze powrotnej do obozu.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

‐ A taki jeden łowca z wioski. Cierpi na jakieś urojenia prześladowościowe czy jak to się tam nazywało.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To nie wyjaśnia, czemu twierdził, że jesteś Wilkołakiem, zabiłeś kogoś tam i że on sam chciał Cię zabić, co pewnie by zrobił, gdybyśmy się nie pojawili.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

‐ Gadał coś o bestii, a dowodem były jej ataki oraz jego rozległa blizna na klacie odniesiona z ataku z zaskoczenia.O zabójstwie to trochę inaczej było. Zabiłem jednego chłopa, bo byłem świadkiem jak brutalnie ubił jakąś dziewkę, a mnie chciał uciszyć, więc uczyniłem mu podobną śmierć. Myśliwy widząc mnie obryzganego krwią oraz znajdując zmasakrowane ciała wywnioskował, że zabiłem obu i łącząc ataki bestii wraz ze stanem zwłok, uznał mnie za potwora.