Leśna Chata Jota Aikhjartssona.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ale takiego “zajebiście” już nie cenzurują, kiedyś cenzurowali.//
Obie strony jakoś nie miały zamiaru ustąpić, ale też najwidoczniej każdy czekał na ruch przeciwnika, aby coś zrobić, także masz wolną rękę, a przynajmniej do pierwszego, gwałtownego ruchu, który doprowadzi do wybuchu walki.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

Niezbyt bezpiecznie jest ruszać się z włócznią w plecach. Można mu jakoś poparzyć magią ręce skoro jest zajęty oglądaniem najemników?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Możesz, jak najbardziej, ale dobrze byłoby działać szybko, bo obecnie zmienił on swoją pozycję, ustawiając się za Tobą, a więc tak, że żaden z najemników nie miał czystego strzału z kuszy. Fakt, że grot był o krok od przebicia Cię, też nie ułatwiał sprawy.
‐ Z kim Wy się zadajcie?! ‐ warknął myśliwy tuż nad Twoim uchem. ‐ Może i znacie go jako zielarza i znachora, ja też go tak posądzałem, wyleczył nawet moje rany, ale co z tego, skoro później zabił dwoje niewinnych, młodych wieśniaków, z zimną krwią, a później jeszcze się nimi pożywił i okradł trupy? A jedynym świadkiem tej zbrodni był księżyc: To Wilkołak!
Choć najemnicy nie wyglądali, jakby chcieli obrócić się przeciwko Tobie, to i tak poczuli się mniej pewnie, w końcu Wilkołaków chyba nikt nie darzy sympatią, prawda?

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

Korzystając z ględzenia myśliwego natychmiastowo podpalił mu ręce magią ognia. Grotu nie powiniem wbić głębiej ze względu na wrodzoną reakcję ciała na ogień.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jedyne, co mógł zrobić w takiej sytuacji z włócznia, to rzucić ją na ziemię, aby zacząć pospiesznie gasić dłonie uderzeniami i grunt lub roślinność, co na szczęście nie poskutkowało rozprzestrzenieniem się ognia.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

Podnósł włócznię i odsunął się od myśliwego na bezpieczną odległość. ‐ Daję ci ostatnią szansę. Wycofaj się, a zapomnimy o całej sprawie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie myśl, że to koniec. ‐ syknął przez zęby, aby nie wydać przypadkiem okrzyku bólu i odszedł w leśną gęstwinę, zaś za nim ruszył wilk, warcząc jeszcze na każdego z osobna.
‐ Szkoda. ‐ westchnął Ślicznotka, patrząc za oddalającym się zwierzęciem. ‐ Miałbym piękne futro.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

‐ To może już pośpieszmy się do miasta… ‐ Rzekł do najemników, opatrując swoją ranę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kto to w ogóle był? ‐ zagadnął jeden z najemników, zdaje się, że ten imieniem Vult, w drodze powrotnej do obozu.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

‐ A taki jeden łowca z wioski. Cierpi na jakieś urojenia prześladowościowe czy jak to się tam nazywało.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To nie wyjaśnia, czemu twierdził, że jesteś Wilkołakiem, zabiłeś kogoś tam i że on sam chciał Cię zabić, co pewnie by zrobił, gdybyśmy się nie pojawili.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

‐ Gadał coś o bestii, a dowodem były jej ataki oraz jego rozległa blizna na klacie odniesiona z ataku z zaskoczenia.O zabójstwie to trochę inaczej było. Zabiłem jednego chłopa, bo byłem świadkiem jak brutalnie ubił jakąś dziewkę, a mnie chciał uciszyć, więc uczyniłem mu podobną śmierć. Myśliwy widząc mnie obryzganego krwią oraz znajdując zmasakrowane ciała wywnioskował, że zabiłem obu i łącząc ataki bestii wraz ze stanem zwłok, uznał mnie za potwora.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Trzyma się kupy. ‐ podsumował, gdy wróciliście do obozu, który to zaraz pozbieraliście, wracając na trakt, w dalszą drogę do Linest.
//Nic nie planuję, także zmiana tematu, zacznę, bo i tak niewiele Ci zostało.//