Miasto Linest
-
- Skoro znasz się na Alchemii, to mi to udowodnij.
-
//Ojejku, to już trzy dni temu dałem tę kartę? Ależ ten czas leci…
Kolejnym przystankiem na drodze Erdona i Dodo było miast Linest. Ucieszył się niezmiernie na widok miasta - ciągłe przemieszczanie lasów i równin w niezmąconej ciszy niejednego może zanudzić. Tym bardziej, kiedy za towarzystwo masz smoka, z którym nie da się normalnie pogadać… Obecnie chował gadzika pod szatami, jak to zwykle robił przed wejściem do miasta. Nie wiedział, czy by go wtedy puścili, a teraz nie ma ochoty tego sprawdzać. Co innego, gdyby nie pragnął znaleźć w jakimś wygodnym łóżku, jak teraz. -
- Stać. - powiedział jeden ze stojących pod bramą strażników, co nie było zbyt potrzebne, skoro jednocześnie skrzyżował swoją włócznię z orężem kompana, blokując Ci przejście. - Imię, nazwisko, miejsce pochodzenia i cel przybycia do miasta?
-
Keter “Magister” Escepek
-Gdzie pański sprzęt, więc? -
Skinął głową i zaprowadził Cię do swojej pracowni. Było tam niewiele składników, a jeszcze mniej przyrządów, jedynie proste sprzęty do gotowania, destylowania, rozcieńczania i tym podobne. Bardziej przypominało to pracownię bimbrownika niż Alchemika.
-
- Erdon Trias, pochodzę z bezimiennego lasu na krańcach, należącego do milej rodziny. Przyszedłem tu w poszukiwaniu odpowiedzi na moje pytania, których wolę nie zdradzać. Na pewno nie zaszkodzą one miastu.
-
- Znalazł się, Pan Zagadka, kurwa jego mać. - mruknął pod nosem strażnik. - Te Twoje pytania to pewnie z Kalandilem związane, hę?
-
Keter “Magister” Escepek
Jednakże rozejrzał się nad składnikami do czegoś prostego do stworzenia. Przy okazji pozostałymi czterema rękami zaczął porządkować narzędzia, które byłyby mu potrzebne. -
Mogłeś mu zrobić kilka całkiem przyzwoitych ziołowych naparów i innych leków, co w jego pracy okaże się chyba bardziej przydatne, niż wywar na porost włosów, prawda?
-
Keter “Magister” Escepek
Spróbował więc skleić jeden z tych przyzwoitych leków, lecz nie zamierzał zużywać jego zapasów na pierdoły. Przy pracy posłużył się wszystkimi sześcioma rękami.
-Na wiele pozwolić sobie nie mogę, ale to powinno się przydać. -
//No, tutaj nie jest aż tak tłoczno//
Dwójka strudzonych podróżą mężczyzn stanęła na wzniesieniu widząc w oddali zarys niezbyt dużego miasta.
-Widzisz stryju, pomimo tego że skończyły nam się zapasy, to całkiem szybko znaleźliśmy miasto, gdzie zaraz najemy się do rozpuku.- rzekł szczerząc się do mężczyzny po jego prawicy. -
Vader:
- Nieźle zrobione. - przyznał, gdy ocenił Twoją miksturę, a choć silił się na obojętny ton, był wyraźnie pod wrażeniem Twoich zdolności. - Chętnie dam Ci pracę.
FD_God:
- Dobrze byłoby mieć tylko złoto, żeby za to zapłacić. - odparł i pierwszy ruszył gościńcem do miejskiej bramy. - Nie podwędziłeś aby czegoś ostatnio z drogi, gdy nie patrzyłem? -
Wystawił w jego kierunku dłoń, na której znajdowało się kilka złotych monet.
-Wolę termin znalezienie, właściciela nigdzie nie było, a złoto to zdąży zadowolić karczmarza oraz mój żołądek. Zamierzamy im podawać prawdziwe imiona czy jednak coś zwymyślamy? -
- Twoi rodzice będą Cię szukać, byłeś ich jedynym, a jeśli nie, to na pewno największym, źródłem dochodu, jeśli posłali za nami najemników, to lepiej będzie ich zmylić, chyba że chcesz sprawdzić, czy szczęście nie opuszcza Cię też w walce na miecze.
-
-Cenię sobie włosy na swojej głowie jak i samą głowę, dlatego też chyba wolę przedstawić się jako ktoś inny. To kim będziemy, parą najemników? Może jakimiś łowcami bestii? Zawsze chciałem chociaż na własne oczy zobaczyć jak wygląda smok.
-
- Wątpię, żeby były tutaj jakieś, ale możesz posłuchać opowieści o nich. Tak się składa, że w Linest żyje pewien elficki łowca, Kalandil, ma swego rodzaju monopol na zabijanie groźnych bestii w okolicy, a choć bierze za swoje usługi wielkie wynagrodzenie, to jest wart swojej ceny. Na pewno będzie chciał podzielić się swoimi wrażeniami z kimś, kto dopiero zaczyna w jego fachu.
- Stać! - krzyknął po kilku minutach strażnik, który zatrzymał Was pod bramą. Łącznie było ich trzech, wszyscy odziani w skórzane kaftany z naszytymi płytkami żelaza, kolczugi i lekkie hełmy z osłoną nosa, uzbrojeni zaś byli w jednoręczne miecze, włócznie i tarcze, choć jeden miał zamiast tego gęsie pióro, atrament i kawałek wyprawionej skóry zwierzęcej, zapewne do zapisywania personaliów tych, którzy wejdą do miasta.
- Imię, nazwisko, miejsce pochodzenia i cel przybycia do miasta. - wymienił rutynowo drugi strażnik, zwracając się do Ciebie. Twego stryja przepytywał inny, a ten notujący cierpliwie czekał, aż obaj skończycie. -
-Imię Dabron, nazwiska brak, pochodzę z Cesarstwa, tyle żem się w wiosce urodził, a cel przybycia to spotkanie się ze sławetnym elfim łowcą, bo się dopiero szkolę w zabijaniu wszelakiej maści stworów.
-
Nie licząc innych, rzecz jasna zmyślonych, personaliów, Twój krewny wytłumaczył się z grubsza tym samym, a jeden ze strażników roześmiał się serdecznie.
- No to panowie świetnie trafiliście, Kalandil to najlepszy łowca w Verden. Albo i Elarid! On to wszystko ubić potrafi: Warga, Wielkiego Wkurwa, a podobno i Smoka.
- Czy Smoka to nie wiem, ale na własne oczy widziałem, jak ubił Wilkołaka. - dodał drugi. - Będzie to już z kilka miesięcy do tyłu, ale pamiętam jak dziś, straszna to była bestia.
Tak czy siak, po krótkiej wymianie zdań, zostaliście wpuszczeni do miasta.
- Sporo się rozrosło, odkąd byłem tu ostatni raz. - mruknął stryj, mierząc wzrokiem nowe stragany, kuźnie, karczmy i domy. -
-Jedno kosztem drugiego, niestety. Dobrze, że chociaż te mogło się przez to rozrosnąć. No, ale nie dobijajmy się smutkami, czas coś przekąsić.- Poklepał się po brzuchu, a następnie ruszył ze stryjem do pierwszej karczmy, może szczęście sprawi, że akurat tam będzie poszukiwany przez niego łowca.
-
Klientów było wielu, ale albo to nie ta karczma, albo nie trafiliście w porę, bo nie dostrzegłeś tu żadnego Elfa, najwięcej było rzecz jasna ludzi, ale też nieco Krasnoludów, Gnolli i innych przedstawicieli różnych ras. Poza tym była to jedna z wielu karczm, jakie widywaliście i do jakich wstępowaliście podczas swojej podróży, jedyną odmianą była tutaj skoczna muzyka grana przez żeńskiego barda.