Seyo
-
Zatłoczone miasto przywodzi na myśl zazwyczaj dobrze prosperujące metropolie azjatyckie. Seyo jednak, pomimo a może nawet ze względu na spore upakowanie budynków nie zajmuje aż tak dużej powierzchni. Panuje tu względny spokój, jeśli chodzi o kwestie polityczne. Miasto żyje sensacjami, prawdziwymi bądź nie, stąd najbardziej cenione są tu informacje.
-
Wikuś
Powoli przybijali. Skądś dochodziła muzyka taneczna. Latały lampiony, u brzegu ktoś łowił ryby. Kapitan wydał kilka rozkazów. Byli naprawdę blisko.
-
Odeszła od poręczy i udała się wolnym krokiem do miejsca, w którym schodzi się ze statku. Miało ono pewnie jakąś nazwę, ale Natasha nie była tym na tyle zainteresowana, by męczyć jakiegoś marynarza pytaniami. Stanęła gdzieś w jego pobliżu czekając, aż statek zatrzyma się w porcie.
-
Potrwało to z jeden kwadrans czy dwa, ale w końcu opuszczono trap i Nat mogła sobie zejść. Kapitan odebrał popielniczkę i jeszcze raz ją pożegnał.
-
Pomachała na pożegnanie kapitanowi i zeszła na ląd. Ruszyła ulicą rozglądając się po drodze po okolicy, przy okazji czego podziwiała otaczające ją miasto oraz szukała przechodniów, których mogłaby pomęczyć pytaniem albo dwoma.
-
Przechodniów akurat mijała naprawdę dużo. Ludzie przekrzykiwali się, szli do knajp, sprzedawali kwiaty i mnóstwo szpargałów. Stragany były wszędzie. Natasha nad sobą widziała przejścia i ludzi obserwujących, co się dzieje na dole.
-
Zdecydowanie chciała przyjrzeć się straganom, ale postanowiła w pierwszej kolejności zdobyć informacje na temat osoby, od której miała nadzieję zdobyć w następnej kolejności kartę. Podeszła do pierwszego lepszego przechodnia.
-Hej, sorki, ale wiesz może, gdzie znajduje się koleś imieniem Shizuo?
-
— Shizuo? Pewnie gdzieś w centrum. Nie lubi portu, odkąd pokłócił się z kilkoma kapitanami o uszkodzenia statków i szajs lądujący w morzu.
-
-A którą drogę dostanę się do centrum?
-
Kobieta objęła się ramionami.
— Chyba każdą, nie? Ja zawsze szłam przed siebie.
-
-Okej, dzięki.
Natasha ruszyła więc przed siebie idąc przy tym dość wolnym tempem, gdyż przyglądała się po drodze wszystkim mijanym straganom oraz restauracjom.
-
Widziała nakręcane zabawki, tańczące węże, cuda na kiju. Nagle jednak usłyszała huk.
-
Przerwała na chwilę oglądanie zabawek. Rozejrzała się za źródłem huku sprawdzając przy okazji, jak na dźwięk reagują inne osoby w tłumie.
-
Ludzie zaczęli schodzić z głównej drogi. Huk powtórzył się, tym razem bliżej.
-
Uznając, że miejscowi ludzie pewnie wiedzą, co robią, także zeszła z głównej drogi nadal rozglądając się, co spowodowało huk.
-
Były to najwyraźniej beczki, które rzucone dość mocno rozbijały się o chodnik. Natasha słusznie zeszła z drogi, bo jedna właśnie leciała w tamtą stronę.
-
Zerknęła w kierunku, z którego spadły beczki i szukała wzrokiem, co spowodowało ich upadek.
-
— Ty zawszona szujo! Pokaż no się, nie uciekaj jak ostatni kretyn!
Zobaczyła w oddali wysokiego blondyna, z bardzo podobną beczką w rękach. Niósł ją bez najmniejszego problemu.
-
Yup, to brzmi i wygląda jak Shizuo. Natasha przez chwilkę zastanowiła się, czy powinna się do niego zbliżać, zważywszy na zagrożenie związane z byciem zmiażdżonym przez beczkę. Ostatecznie rzuciła się biegiem w kierunku mężczyzny.
-
Facet widząc ją rozejrzał się, a po namyśle odłożył beczkę na ziemię. Przybrał jedna postawę, jakby chciał się bronić.
-
-Yo, uspokój się, nic ci nie zrobię - podniosła ręce do góry jakby chciała pokazać, że nie ma przy sobie żadnej broni - Jestem Jokerem. Szukam kart i te sprawy. Czy nazywasz się może Shizuo?
-
— Sorry. Ostatnia drobna dziewczyna, która leciała na mnie z taką prędkością popieściła mnie prądem. Tak, to ja jestem Shizuo.
Przeciągnął się i ziewnął.
-
-Niestety, nie mam niczego, co mogłoby popieścić cię prądem, jeśli tego oczekujesz - upuściła ręce i lekko się uśmiechnęła - Ale przejdźmy do tematu kart. Co musiałabym zrobić, by dostać od ciebie kartę?
-
— Późno jest trochę. Nie mam już żadnej przy sobie. Może po prostu odprowadzisz mnie do domu? Zgarnę stamtąd kartę i ci dam.
-
-Nie jestem przekonana. Mama mówiła mi zawsze, że nie mam chodzić do domu z nieznajomymi - ponownie lekko się uśmiechnęła. Słowa te brzmiały jak żart, ale pewna część Natashy faktycznie bała się trochę pójścia do domu z Shizuo. Jeszcze okaże się być wampirem lub jakimś całującym nieznajomych zmiennokształtnym - Mogę cię odprowadzić, ale zaczekam na zewnątrz, aż zgarniesz karty, jeśli nie masz z tym problemu.
-
— Pewnie. Zresztą, nie chcę być w jutrzejszej gazecie, więc raczej unikam zapraszania ludzi do domu. Strzeżonego Kizuka strzeże.
Uśmiechnął się i wskazał kierunek, w którym zaraz ruszył.
-
Ruszyła za nim.
-A tak w ogóle to jak zostaje się jedną z osób rozdających karty? Musiałeś wypełnić jakieś podanie o pracę czy coś?
-
— Oj, to długa historia. Niektórzy wchodzą w Talię gdy zaprzyjaźnią się z kimś z góry talii, albo wchodzą na miejsce kogos, kogo zabiły.
-
-A dostajesz coś z rozdawania ludziom kart? Początkowo myślałam, że to może działać jak zwykła praca, ale wtedy odkryłam, że w tym świecie wszystko jest darmowe, więc moja teoria nie ma już sensu.
-
— W sumie to mam tylko nowe znajomości. Zresztą, człowiek potrzebuje w życiu pracy.
-
Kiwnęła głową zgadzając się z Shizuo.
-A czym zajmujesz się w wolnym w czasie? W sensie, poza rzucaniem beczkami w przypadkowych ludzi - powiedziała uśmiechając się lekko.
-
— Ja? Lubię czytać książki. Poza tym pracuję w jednym barze. Lubię robić drinki.
