Karta Postaci
-
-
-
JaNuSZeq
Imię: Dawir
Nazwisko: Bronzebeard (wcale nie nawiązanie do WoW’a)
Rasa: Krasnolud
Pseudonim: Diament.
Charakter: Jedyne czego pragnie to bitka, no i litrówka, mimo to przestrzega zasady “nie kop leżącego”, tylko, że dosłownie.
Wiek: 36 Lat.
Towarzysz: Pies “Spiryt”.
Majątek + nieruchomości: 200 sztuk złota i kuźnia połączona z małą kawalerką w mieście Axer
Historia: Dawir, to kowal urodzony w mieście Axer, od małego szczyla był chętny do bójki oraz ciekawił się kowalstwem, tak samo jak jego ojciec Nowir Bronzebeard znany też jako “Młot”, gdyż miał zamiast ręki “protezę” młota, wyglądało to bardziej jak młot wbity w rękę niż jak typowa proteza. Jako nastolatek Dawir nauczył się wiele od taty i został pomocnikiem kowala. Z czasem jednak połknął bakcyla do płatnerstwa. Po jakimś czasie, kiedy kuł sztylety dla taty, upadł i ręka aż do łokcia pochłonęła się w dziwnej mazi zrobionej z srebra i glutopodobnego cosia (pewniego jakieś magiczne). Maź szybko zmieniła się w ciało stałe robiąc rękę chłopca srebrną. Jednak ze względu na tego “gluta” dodanego do cieczy metal był koloru błękitnego, stąd pseudonim “Diament”. Gdy miał 18 lat, znalazł psa, którego nazwał “Spiryt”, szybko się polubili, Dawir uważał, że tylko on rozumie, że chce być płatnerzem, a nie kowalem. Gdy chłopak, już dorosły, odszedł z domu z 200 złotymi monetami, wykupił za marną cenę kawalerkę, a później dobudował do niej kuźnię. Mimo, że posiada kuźnie, Dowir z czasem dołączył się do straży miasta Axer. Po roku służby przyjechali do niego dziadkowie, wyraźnie ucieszeni tym, że jest w straży miasta. Po długiej rozmowie, dziadek z nadmierną uroczystością wręczył mu flagę z herbem, pancerz oraz antyczną włócznię rodu Bronzebeard.
Umiejętności: Potrafi wykuwać bronie, podkuwać konie, robić pancerze. Umie też dobrze walczyć bronią drzewcową taką jak włócznia, czy halabarda.
Wady: Czasem nie panuje nad sobą. Podatny na sugestie bitki, lub wypitki (dla niektórych to nie jest wada).
Specyfikacje: Srebrna lewa ręka, którą nauczył się lekko zginać palce.
Rodzina: Nowir Bronzebeard‐tata, Lenona Bronzebeard‐matka, zamożni dziadkowie‐Magni oraz Karin Bronzebeard.
Zawód: Straż miasta Axer, w czasie wolnym kowal.
Ekwipunek: Antyczna Halabarda, Pancerz Krasnoludzkiej straży. Flaga rodu Bronzebeard.
**Wygląd halabardy:
Wygląd:
Ubranie: -
-
-
-
-
pan_hejter
Robie postać inspirowaną książką
Imię: Jorg
Nazwisko: Ancarth
Rasa: Człowiek
Pseudonim: Czerwony Jorg
Charakter: Inteligentny, impulsywny, socjopata
**Wiek:**15 lat
Towarzysze: Grupa rzezimieszków aktualnie martwa
Majątek: Brak
Historia: Jorg należał do szanowanej rodziny magów. Gdy miał 10 lat jego rodzice zaczeli go szkolić w magi cienia która była dla niego czymś naturalnym. Chłopiec mimo dość pospolitej mocy miał problem z opanowaniem i nie potrafił się skupić by jej używać. Jego szkolenia wytępiło by tą skaze gdyby nie atak na ich dom grupy bandytów. Przelał się wiele krwi ale w końcu magowe nie dali rady liczniejszym przeciwnikom i większość z nich poległa. Gdy mieli dokonać na chłopcu egzekucji herszt który stracił w potyczce brata zatrzymał ich, podszedł do chłopca i powiedział “straciłem dziś ostatniego członka rodziny, ty też, od dziś jesteśmy braćmi”. Przyjął sierote do swojej bandy i zaczął go uczyć posługiwać się toporem. Na początku chłopak był maskotką, bawiła ich jego niewinność i strach. Ale po pewnym czasie przestał płakać i czuć strach, zaczął walczyć wraz z bandytami i stracił resztki niewinności. Oprócz swojej mrocznej strony odkrył coś jeszcze, podczas walki uspokaja się i tylko wtedy może używać magi cienia. Po śmierci herszta sam go zastąpił i przewodził im całe dwa lata. Pewnego gdy grabili wioski wokół axer, źle ocenił ich szansę i zostali pokonani przez 3 razy liczniejszyo oddział krasnoludów. Większość z jego braci zgineła reszta padła po kilku dniach od ran i zakażenia. Chłopak właśnie jest w drodze do krasnoludzkiego więzienia.
Umiejętności:
‐ Walka toporem jednoręcznym, jest w niej prawie mistrzem
‐ Magia cieni słaba
‐ Dobry w retoryce
‐ dobrze strzela z kuszy
Wady:
‐Dupek z niego
‐Ograniczenie w magii
‐Trudno go powstrzymać gdy wciągnie się w walke, nie myśli logicznie
Specyfikacje: połowa jego ciała to blizny
Ekwipunek: Szata w której jest więcej krwi i szwów niż materiału
Wygląd: -
-
-
-
JaNuSZeq
Imię: Katihana’ (Czyt. Katijana).
Nazwisko: Anazul.
Rasa: Łak z klanu Lupus‐Fulgur.
Pseudonim:: Kati’Ana
Charakter: Buntownicza, nieufna, bardzo, ale to bardzo wrażliwa, nie lubi jak ktoś tyka jej włosów.
Wiek: 18 Wiosen.
Towarzysz: Ichiro Nanatsu.
Majątek+nieruchomości: Dom Ichiro Nanatsu i jakieś marne grosze.
Historia: Urodzona w gromadzie klanu Lupus‐Fulgur (po Łacinie) dziewczyna została od razu odrzucona, każdy widział, że jest inna, gorsza. Dziewczynka została zostawiona w kołysce, dzień po narodzinach. Na szczęście została znaleziona przez podróżnego. Zaopiekował się nią, jak własną córką. Nauczał ją jak żyć w świecie. Często lubiła się bawić w śniegu, gdy Zima mijała była wiecznie smutna i zamknięta. Nigdy nie lubiła się odzywać, ale w Zimę jakby nie potrafiła mówić. Osoba, która się nią opiekowała, dokładnie Ichiro Nanatsu, łak podobny do Katihany’, dlatego, że też zmieniał się w wilka. Dziewczyna kochała go jak prawdziwego rodzica, mówiła na niego “tatuś”, mimo, że wiedziała, że nie jest jej ojcem. Znalazł ją w wieku 16 lat. Był bardzo opiekuńczy, co denerwowało dziewczynę. Prowadziło to do częstych kłótni. W jakimś czasie Ichiro dowiedział się o tym, że Katihana’ jest łakiem, po tym, jak w lato, o dziwo, po raz pierwszy zobaczyła motyla, wyprowadzona z kontroli zmieniła się w białego wilka. Katihanie nigdy nie przeszkadzało to, że ma jednego rodzica, nie czuła tego, że miała kogoś innego za ojca.
Umiejętności: Zmiana w białą wilczycę, dobrze strzela z łuku i coś tam może jeszcze umie, ale to nie jest ważne.
Wady: Słaba, wrażliwa, delikatna.
Rodzina: Ichiro Nanatsu‐opiekun.
Ekwipunek: Zawsze ma przy sobie naszyjnik z koralików, łuk, kołczan na ok. 25 strzał, najczęściej Katihana’ używa strzał z brązu i lekki pancerz zrobiony z wszystkiego, co znalazła.
Wygląd: Ładna dziewczyna, ma długie blond włosy i grzywkę. Każdy by ją brał. Jest na zdjęciu, tylko bez makijażu i trochę bardziej średniowiecznie XD
Wygląd jako wilk:
Ubranie:
-
-
-
-
-
-
-
-
bulorwas
Imię: Ichiro
Nazwisko: Nanatsu
Rasa: Łak. Jego oczy w zwierzęcej formie są czerwone.
Pseudonim: Szatan z Celta`Las
Charakter: Troskliwy, dobry, miły.
Wiek: 32 lata
Towarzysz: Katihana
Majątek + nieruchomości: Mały drewniany dom stojący 4 kilometrów od Gilgasz i 300 sztuk zlota
Historia: Urodziłem się w linii krwi wilka pod czas zimowego nowiu. mój ród miał pewną specyficzną tradycję. Otóż każdy członek w dniu swej piątej wiosny musiał rozpocząć naukę dwóch dowolnych sztuk tajemnych. Zawsze trwało to 6 lat. Nie przejmowałem się tym zbytnio. Zyskałem wielką moc, ale nie z własnej woli. Gdy ukończyłem 14 lat postanowiłem zabrać dobytek i uciec. Przez dwa lata budowałem dom po czym wyruszyłem w podróż. Była ciężka zima. Gdy przemierzałem śnieżne ostępy zza jednego krzaka usłyszałem płacz dziecka. Podszedłem w to miejsce. Stała tam kołyska z niedawno narodzoną dziewczynką. byłą owinięta w koc z napisem wykonanym węglem: “Katihana Anazul”. Poruszony nie długo myśląc chwyciłem kołyskę i biegiem wróciłem do domu który na szczęście nie stał aż tak daleko. Napaliłem w kominku przy którym postawiłem kołyskę. Ugotowałem kaszę z mleka które kupiłem od wieśniaków i ziaren owsu który hodowałem. Opiekowałem się dziewczynka jak mogłem. Kiedy wystarczająco podrosła zacząłem ją edukować. Pojmowała wszystko w dość szybkim czasie. Gdy ukończyła siedem lat okazało się że tez jest łakiem! Od tego momentu do nauki humanistycznej i ścisłej doszło jeszcze wychowanie fizyczne. Nie miała talentu do szermierki, ale strzelała z łuku lepiej ode mnie. Zawsze była delikatna i wrażliwa tak jak jej forma wilka. Nauczyłem ją wszystkiego czego mogłem. Żyliśmy w zgodzie, choć zdarzały się kłótnie spowodowane moją “nadmierną” troską. Bieda nam raczej nie doskwierała. I tak dotarliśmy do tego momentu w którym teraz jesteśmy.
Umiejętności: Dobrze walczy jednoręcznymi mieczami. Zna się na rzemiośle i w miarę dobrze na roli.
Wady: Za bardzo troszczy się o Katihane. Bardzo słabo mu idzie strzelanie z łuków. Jest impulsywny
Specyfikacje: Może zmienić formę na wilczą co jest dla niego naturalne. Dobrze walczy ostrzami wszelkiego kalibru. zna magię ognia na podstawowym i magię Fizyczną na zaawansowanym (Jest to kolejny rodzaj magii stworzony przeze mnie. Magia polega na zwiększaniu siły i/lub szybkości swojej, jakiegoś obiektu czy człowieka. Przy połączeniu z magią ognia możemy podpalić swą rękę i byc odpornym na działanie ognia. Przy rzucie zwyklym kamieniem można sprawić by niego siła przbiła żelazny mur. Niestety trzeba znac granice. Jeśli ktoś zbyt przeciąży dany obiekt mocą ten zmienia się w pył. Z człowiekiem sprawa jest trochę inna, gdyż czlowiek czuje kiedy stan jest juz skrajny i po prostu umiera nie znika jeśli przekroczy limit. Nie posiada limitu czasowego tylko energetyczny [fizyczny]. Można zdjąć troche z ograniczenie udoskonalając własna siłę fizyczną czy psychiczną). Rzemieślictwo i rola.
Rodzina: Żyje gdzieś chyba, Jest jeszcze Katihana którą traktuje jak rodzinę
Zawód: Cieśla i najemny złodziej
Ekwipunek:
Jednoręczny miecz z czarnej stali.
Czarne lekkie szaty.
Wygląd:
Jako wilk
Ubranie: W wyglądzie