Galera

[Radiotelegrafista]

-- Wszyscy wyglądamy jak żule, Owca. – Odmruknął. – Właściwie to czego chcesz się od niego dowiedzieć?

[Dark_Dante]

- Póki co, to tylko posłuchać, co tam pierdoli. Ale jak nawet Powała oddelegował swoich ludzi, to chyba nie ma siły, trzeba iść do tych tunelowców.

[Radiotelegrafista]

-- Już? – Zmarszczył brwi. – Czekaj, kiedy ich oddelegował?

[Dark_Dante]

- No tam są - Wskazała palcem na mężczyzn w poważnym rynsztunku bojowym - Tylko jego ludzie mogą sobie pozwolić na takie cacka.

[Radiotelegrafista]

-- A, dobra. – Przejechał dłonią po twarzy. – Źle pokojarzyłem.
Odwrócił się od Owcy i skupił na tym, co opowiadał goniec.

[Dark_Dante]

Głównie powtarzał to samo, co z samego rana. Ale im późniejsza była godzina, tym bardziej zdawał się być zdesperowany.
- Musimy już iść, nie ma czasu do stracenia. Za chwilę kupcy zablokują nam tranzyt.

[Radiotelegrafista]

-- Ta, i tak już usłyszałem więcej niż potrzebuję. – Mruknął i odwrócił się na pięcie. Miał mieszane myśli co do tego wszystkiego, szczególnie po uwagach Owcy. – Stadionowa rozróba już na nas czeka.

I wymaszerował w stronę wyjścia.

[Dark_Dante]

Za tobą poszła zbieranina kolejnych dwudziestu osób, rozmawiając półgłosem i wprowadzając specyficzny nastrój do tego już i tak posępnego miejsca.

[Radiotelegrafista]

-- Dużo nas się zrobiło. – Odezwał się półgłosem do Owcy, a w jego tonie dźwięczał pewien przekąs, wręcz niesmak. Jednak bardziej niż z dużą liczbą maszerujących był on związany z powagą sytuacji. Wojna nigdy nie zdarzała się w dobry czas.

[Dark_Dante]

- To chyba dobrze, więcej mięsa armatniego do ochrony mej czcigodnej osoby przed bandą napalonych dresiarzy - Wzruszyła ramionami.

[Radiotelegrafista]

— Masz na myśli taką ochronę jak wczoraj na parkingu? — Zaśmiał się.

[Dark_Dante]

- Stalkerskie mordobicie to żadna ochrona. Tutaj jeden drugiemu łeb schowa, gdy kule będą latać. To jest braterstwo, a nie jedynie kolejny powód do oklepania komuś ryja - Skrzywiła się, wyraźnie nie pasowały jej obyczaje stalkerów, co nie przeszkadzało jej podawać się za jednego z nich.

[Radiotelegrafista]

Parsknął. Owca opowiadała ładne rzeczy jak na osobę, która jeszcze wczoraj była gotowa na zagryzienie faceta za prostacką uwagę. Chociaż Mar lubił takie braterskie bzdury. Były miłe dla uszu, a może i miały w sobie trochę prawdy, może trochę nadziei? Marley tego nie wiedział, ale zdolności do teoryzowania nikt nie mógł mu odebrać, tylko on sam.
-- Ta, ta… Zobaczymy w praktyce. – Odpowiedział jej, wychodząc z Galery.

[Dark_Dante]

Tuż za drzwiami na czele pochodu stanął przybysz z Federacji, obierając kurs wprost na Związek, idąc główną ulicą i nie zwracając uwagi na ewentualną zasadzkę. Narzucił szybkie tempo, ewidentnie mu się spieszyło.

[Radiotelegrafista]

Marley odbił do prawej i idąc, trzymał się pogranicza ulicy i zrujnowanych budynków. Środek drogi nie był dobrym miejscem na spotkanie się z bandą napalonych kiboli. Dawał zbyt mało czasu na reakcję. Za to budynki pozwalał uciec w ich cień, zmienić pozycję czy lepiej ocenić sytuację.

[Radiotelegrafista]

Ten post został usunięty!

[Dark_Dante]

Tak gawędząc, dotarliście do kupieckiej granicy.

[Dark_Dante]

Paweł Giewont - PRZEJŚCIE Z DWORCA

Paweł w wielkich bólach dotarł do parkingu przed galerią. Jego oczom okazało się ogromne pobojowisko i kilku ludzi kręcących się wśród trucheł mutantów.

[Radiotelegrafista]

Po długiej ucieczce, w końcu miał okazję zatrzymać się, chociaż na krótką chwilę. Oparł się o ścianę budynku i złapał kilka przeciągłych oddechów, uspokajając bijące jak młot serce. Dopiero po ruszył dalej, jednak poruszał się w cieniu, na skraju pobojowiska. Miał już dzisiaj serdecznie dość podejrzanych osobowości na swojej drodze, a nic nie zwiastowało, by tamci padlinożercy mieli mieć wobec niego dobre zamiary…

Zaś sama Galera… Trochę o niej słyszał. Może tutaj zdoła spieniężyć któreś z fantów, które skradł i załatwić sobie za to wyrko i coś na ząb na jedną noc.

//Jest pora nocna u Pana Pawła, c’nie?//

[Dark_Dante]

//Jakoś tak by wypadało.

Chwilę krążyłeś pomiędzy blokami ale w końcu musiałeś wyjść z cienia. Najpierw czekał na ciebie słynny rów-fosa, a potem jeszcze ogromny parking, praktycznie pozbawiony rozbitych aut.