Federacja Starej Huty

[Dark_Dante]

- Słabe te twoje negocjacje jak na kogoś, kto ma lufę przy boku. Jesteś stalkerem, chyba nie muszę Ci tłumaczyć, jak długa i bolesna jest śmierć od wystrzału z tej odległości i pod tym kątem - Pokręciła głową z dezaprobatą - Konkrety, bracie, konkrety. Stawką jest Twoje życie, nie wypłata.
Wszyscy dookoła byli tak pochłonięci swoimi sprawa oraz powrotem zaginionego oddziału, że nie zwracali na was uwagi. Nawet jeśli ktokolwiek by się za tobą wstawił, to i tak nie było szans, żeby was zauważył.

[Radiotelegrafista]

Konkrety… Jakie konkrety on miał jej dać?!
— …Marley. Marley Berber jestem. L-lat 42. W Stalowej Woli od urodzenia. — Mówiąc to, miał ochotę zgiąć się i wyrzygać nie tylko wcześniejszy posiłek, ale wszystko łącznie z wnętrznościami. — I…I… Ja pierdolę, przepraszam… — Był o krok od wyrzucenia z siebie najbrudniejszej prawdy o własnej osobie, ale sama myśl o tym była dla niego jak seria ciosów nożem w podbrzusze, mimo starań by wytrzymać czuł jak jego nogi wiotczeją, twarz blednie i pokrywa się zimnym potem, a on sam zaczyna osuwać.

[Dark_Dante]

- Jak dla mnie, to możesz być nawet z Kongo - Mówiła dość spokojnym głosem jak na kogoś, kto byłby gotów zabić cię bez najmniejszego zawahania - Interesuje mnie Liga. Oraz to, że potencjalnych szpiegów się wiesza.

[Radiotelegrafista]

— Nie jestem z Ligi! Nie jestem z Ligi, do cholery! — Prawie wrzasnął, ożywiając się na nowo gdy jego myśli zboczyły z parszywego tematu. — Z Galery tutaj przyszedłem, z Owcą! Jestem z Galery, Stalkerem! Mar!

[Dark_Dante]

- A ten pasiasty kutas znał cię tylko z widzenia? Jak chcesz żyć, to mnie przekonaj, że Twoje życie odmieniło się na tyle, by splunąć na zielono-czarny szalik bez zawahania - Sytuacja zaczynała się robić nerwowa. Nikt kompletnie nie zwracał uwagi na waszą dwójkę, a Kicińska miała taką minę, że nawet drobny grymas twojej twarzy lub spięcie mięśni mogły poskutkować pociągnięciem za spust.

[Radiotelegrafista]

— Podaj mi go, to zrobię to. Z przyjemnością, kurwa! Myślisz, że na czym spędziłem ostatnie kilkanaście lat mojego życia?! Próbowałem zrobić coś dobrego na tym zadupiu! Myślisz, że dlaczego w ogóle dołączyłem do tej wojny? Przeciwko kibolom?! Bo chciałem zrobić coś dobrego, do cholery! Bo nie jestem pierdolonym kibolem!

[Dark_Dante]

Dłuższą chwilę patrzyła na ciebie w ciszy, oceniając sytuację. W końcu schowała broń i odeszła w swoją stronę, rzucając tylko.
- Lepiej nikomu się nie chwal, coś za jeden - A gdy spojrzała na kilku specjalsów, którzy wyglądali jeszcze gorzej, niż przed wyruszeniem w piwnice, to krzyknęła - Kto mi tak chłopców zmasakrował?!
Znów zostałeś sam, pomimo tonięcia w tłumie ludzi. Znowu nikt nie był zainteresowany, kim jesteś ani co tu robisz. Mimo mocno rodzinnych więzi Federacji, nie czułeś nic, co by cię tu dłużej trzymało.

[Radiotelegrafista]

Mimo wszystkiego, teraz Marley najbardziej w świecie potrzebował po prostu chwili oddechu, dojścia do siebie po tym… wszystkim. Kicińska może odeszła, ale zostało w nim to, co powiedział i czego powiedzenia był blisko. Oparł się słabo o najbliższą ścianę i powoli usiadł przy niej, głęboko oddychając. Twarz ukrył w dłoniach, czując jak waga wszystkiego znów miażdży jego pierś, pozbawia go oddechu. To co widział na stadionie… To było dawno temu. To wszystko było tak dawno temu. Nie chciał o tym myśleć. Miarowo oddychał, starając się nie wpaść znów w panikę.

[Dark_Dante]

Okolica zaczęła się budzić do życia. Tym razem, narastająca jasność faktycznie zwiastowała nastanie świtu. Zmiana wart oraz pierwsze rozkazy dla zluzowanych oddziałów znowu wypełniły okolicę hukiem.
- Nieźle się spisałeś. Chorąży Kicińska także mocno cię chwali - Nad tobą stanął ten sam facet, od którego cała ta wątpliwa moralnie przygoda się zaczęła - Zwalniamy najemników. Zgłoś się do piwnicy, którą tu weszliśmy, a otrzymasz zapłatę. Mówiłem, że Federacja spłaca swoje długi. Tylko w miarę możliwości, weź sprzęt, kulek nam brakuje, a musimy mieć też coś w zapasie. I tak idąc do Galery będziesz musiał przejść przez tereny Kupców. Poza tym… Za taką pomoc masz coś ekstra. U Kupców jest taki jeden bar, Złota Mila, idź tam i powiedz, że przysyła cię Żółtek. Dostaniesz wtedy wszystko, co będziesz chciał. Nocleg, kolację, drinki… Tylko staraj się za bardzo nie szaleć, będę ręczył za ciebie nazwiskiem.

[Radiotelegrafista]

— Dzięki. Doceniam to. — Odpowiedział, powoli przetrawiając słowa posłańca. Wstał na obie nogi. — A słuchaj… Pamiętasz tą dziewczynę, z którą tu przyszedłem? Owcę? Widziałeś ją gdzieś tutaj?

[Dark_Dante]

- Ta mała, pyskata? Pewnie, ciężko jej nie zauważyć - Przewrócił oczami - Jest w szpitalu, też niedaleko wyjścia. Znajdziesz bez problemu.

[Radiotelegrafista]

Kamień, jaki zaciążył mu na sercu jakiś czas temu, częściowo opadł. Tylko częściowo, bo wiadomość o tym, że Owca jest w szpitalu nie napawała go optymizmem, ale nie mogło być źle, skoro wciąż określano ją pyskatą.

— Jeszcze raz dzięki. — Skinął mężczyźnie głową i udał się do wspomnianego miejsca.

[Dark_Dante]

Faktycznie łatwo było znaleźć rzeczone miejsce. Chociaż w starych standardach nie byłaby to nawet klinika, ot klitka z ośmioma łóżkami, to jednak ta charakterystyczna specyfika pozostała. Włącznie ze smrodem środków do odkarzania.
Owca leżała na jednym z łóżek, pielęgniarka obok wypisywała jej kartę pacjenta.
- Mar…? Mar, to ty? Gdzie byłeś, Mar…? - Jej oddech był przyspieszony, oczy praktycznie zamknięte, a mamrotała tak, że ledwo dało się to rozumieć - Gdzie ty byłeś? Zaatakowaliśmy górą… Faktycznie mieli RPGrurę… Przywalili w nas, Mar… To była rzeźnia. Tylu zabili… A gdzie ty byłeś, Mar…? Potrzebowaliśmy cię… Gdzie byłeś…?
- Dość, starczy! Ma gorączkę, majaczy! - Ofuknęła was oboje piguła - Jutro już zadziałają leki, na razie koniec odwiedzin!

[Radiotelegrafista]

— …Trzymaj się, Owca. — Mar westchnął ciężko odchodząc od jej łóżka.

Jednak jej stan był o wiele gorszy, niż wcześniej sobie wyobrażał. Ale… powinna wyjść z tego, nie? Na pewno wylizywała się już z gorszych rzeczy.
O czym on myślał, mówiąc jej o tej całej wojnie…

Z niewesołymi myślami na karku poszedł do piwnicy, w której miała czekać na niego zapłata.

[Dark_Dante]

Jako że późno przybyłeś po zapłatę, to i sprzęt był już przetrzebiony, chociaż i tak było tak chyba wszystko, co się dało wymyślić. Część zdobycznego sprzętu zwyczajnie wysypano na podłogę, inny leżał w skrzynkach. Broń, stalkerski oporządzenie, maski przeciwgazowe, części pancerzy, leki, konserwy, a nawet książki czy zegarki.

[Radiotelegrafista]

Przydałaby się mu nowa maska przeciwgazowa, porządniejsza od samoróbki z której korzystał dotychczas. Właściwie to wziął dwie. Po tym rozejrzał się za czymś, co mogłoby mu zastąpić wysłużonego obrzyna. Był dobry, ale nie pogardziłby czymś bardziej poręcznym, a przede wszystkim szybszym gdy chodzi o oddawanie strzałów.

[Dark_Dante]

Chociaż maski się znalazły, to broni było jak na lekarstwo, w większości muszkiety lokalnej produkcji. Stalkerzy specjalnie nie narzekali na broń, jednak nie umywała się ona do przedwojennej produkcji.

[Radiotelegrafista]

A czy były tutaj jakieś lekarstwa, najlepiej wzmacniające organizm? W najgorszym wypadku konserwa z rosołem?

[Dark_Dante]

Znalazłeś kilka opakowań przeterminowanych suplementów diety i paczkę zupki błyskawicznej o smaku rosołu.

[Radiotelegrafista]

Wziął opakowanie suplementów i paczkę zupki. Później zostawi to pielęgniarkom w szpitalu… Zaczął chodzić po piwnicach, pozornie bez większego celu, w rzeczywistości jednak jeszcze nie chciał stąd odchodzić. Mimowolnie szukał wzrokiem wśród ludzi swoich wcześniejszych towarzyszy, Wikinga i Hipa.