Martwe Bagna

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ktoś jeszcze?//

[Kubeł1001]

Bilolus1

Manfred natomiast ponownie przyczepił miecz do pasa i podrapał się po brodzie.

[Kubeł1001]

Rafael_Rexwent

‐ Co to było? ‐ zadał pytanie Rafael, jednocześnie podchodząc do jednego z mniej poharatanych trucheł. Z bezpiecznej odległości zaczął przyglądać się stworowi, a raczej jego szczątkom.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dość mały stworek, podobny do żaby, jednak poruszał się na dwóch kończynach, miał ostre zęby i pazury, a także był uzbrojony w jakąś włócznię. Murlok, nie ma co.

[Kubeł1001]

Rafael_Rexwent

‐ Ruszamy dalej? ‐ zapytał krótko Rafael. Nie miał ochoty na dłuższą wymianę zdań, a każda chwila zwłoki mogła narażać ich na ogromne niebezpieczeństwo. Kto wie, czy stworzenia nie zaatakują ponownie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Większość zebranych pokiwała głowami i ruszyli dalej, najdłużej ociągał się Ork, który zaczął zbierać najmniej uszkodzone Murloki.
Ostatecznie grupa ruszyła szybko, by nadrobić stracony tu czas.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Manfred od razu, bez słowa po usłyszeniu propozycji ruszył w kierunku w którym szła grupa.

[Kubeł1001]

FD_God

Spojrzał przelotnie na orka zastanawiając się po co mu te murloki, a potem tylko nakazał swojemu tronowi ruszyć się za resztą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sprawa wyjaśniła się przy wieczornym ognisku, na skraju bagien, gdy wszyscy przygotowywaliście sobie posiłki. Ork najzwyczajniej odgryzał Murlokom głowy, a resztę zjadał na surowo.

[Kubeł1001]

FD_God

Spojrzał jedynie na orka z lekkim zdziwieniem.
‐Nie wiedziałem, że orkowie potrafią trawić surowe mięso, w sumie to jakoś szczególnie wiele to o nich nie wiem…‐ Powiedział myśląc nad swoimi opcjami tego co mógł przekąsić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mieliście dość spore zapasy, do których warto było zajrzeć.

[Kubeł1001]

FD_God

No to warto było się jakoś w nich rozeznać o ile nikt nie miał z tym problemów, wolał nie jeść na spółę z orkiem surowego mięsa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Było mięso, na Twoje szczęście nie surowe, lecz suszone. Do tego też sporo wody, piwa, chleba i serów.

[Kubeł1001]

Rafael_Rexwent

Rafael zabrał się do jedzenia suszonego mięsa. Na warzywa nie miał ochoty, bo nie chciał potem biegać z gołą dupą w krzaki w celu pozostawienia tam aromatycznego inaczej oznaczenia terenu. Surowe paski mięsiwa może i by zjadł, ale widok pożywiającego się Orka odebrał mu apetyt na takiego typu wiktuały. W milczeniu więc przeżuwał suszone mięso, wpatrzony w wesoło trzaskający ogień. Ale Rexwent nie był wesoły, a przynajmniej tego nie okazywał. Wydawał się obojętny, chociaż bliska obecność natury bardzo mu pasowała.

[Kubeł1001]

FD_God

Zabrał dla siebie nieco chleba, mięsa i piwa i rozsiadł się przy ognisku konsumując prostą, acz efektywną strawę.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Manfred, podejrzliwy jak zawsze sięgnął do swojej sakwy i wyjął, nieco już czerstwy chleb który zaraz, nie przejmując się jego stanem zjadł.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I tak każdy z Was zaczął konsumować kolację, pozostali zrobili podobnie, z wyjątkiem pół‐Wampira, który od razu zasnął. Również Walon i Van Helsing odmówili chleba i mięsa, a za to dobrali się do piwa, dyskutując o nim zawzięcie, pewnie o starych czasach.
Tymczasem Hobbit imieniem Regis wyjął małą lutnię i zaczął śpiewać, umilający Wam tym kolację. Podobnie zrobiła Elfka, która również dołączyła, znając pieśń Hobbita. Łowca potworów zerknął jedynie w jej stronę i wrócił do picia i rozmowy. Natomiast Ork dojadł ostatniego Murloka i dosiadł się do Walona i Van Helisnga, pochłaniają Kosę Śmierci, którą zabrał ze sobą, zamiast piwa. Jedynie Arcymag i Drizzt zadowalali się rozmową, na skraju obozu.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Mimo że Łowca Demonów był samotnikiem to siedzenie samemu w towarzystwie wydawało mu się jakoś…dziwne. Podniósł się więc i przysiadł do Walona oraz Van Helsinga.

‐ Znajdzie się i może trochę trunku dla pewnego starca ?‐ spytał przysiadając na ziemi obok Van Helsinga ‐.

[Kubeł1001]

FD_God

Po posiłku dla umilenia sobie czasu na trawienie posiłku oraz ogólnej chęci wiedzy począł dalej uczyć się magii ognia trenując ją nieco na obozowym ognisku.

[Kubeł1001]

Rafael_Rexwent

Rafael po skończeniu kolacji siedział tam gdzie usiadł, wsłuchany w pieśń Hobbita. Była nieznana, słuchana po raz pierwszy, ale jednak dziwnie znajoma, jakby słuchał jej od dziecka. Tony melodii wtapiały się w głąb Łaka, rozgrzewając go przedziwnym ciepłem. Uczucie bardzo nietypowe, a zarazem… przyjemne. Tak, to idealne określenie.