Los Angeles
-
//Ah, okej.//
– Powiesz coś w końcu? – zaczepił czarnoskórego.
-
Ubrał się i poszedł do miejsca modlitwy. Tym razem prosił Boga, aby pozwolił mu dziś dopaść poszukiwanego komandosa.
-
Zohan:
Wzruszył ramionami, najwyraźniej będąc tym typem osoby, która odzywa się wtedy, gdy jest taka potrzeba lub gdy ma na to ochotę.
Reich:
Nie musisz mieć wątpliwości, że to modły zostaną wysłuchane, bo czemu miałyby nie być? Byliście przecież jednymi godnymi łaski Boga ludźmi, pozostali zasługiwali jedynie na jego słuszny gniew. -
Po skończeniu modlitwy, poszedł coś zjeść do stołówki.
-
Choć były tam tłum, bez trudu otrzymałeś posiłek i znalazłeś wolne miejsce. Dziś ryż, jakiś sos z warzywami i ryba, co oznacza postny dzień, choć nie byłeś już pewien, czy to jeden z tych dni, w które pości się zawsze, czy może kolejne święto wymyślone dopiero przez samych Fanatyków.
-
Zjadł, po czym poszedł do znanego już miejsca w którym stał pojazd którym mieli dojechać do placówki Z-Comu. Czekał, aż zbierze się cała drużyna.
-
//Opisać Ci teraz jakoś załogę czy się obejdzie?//
-
//Jeśli byłbyś tak miły, to podaj imiona każdego z nich i jaką funkcję pełnią w pojeździe. A co do pojazdu to wygląda dokładnie tak jak na obrazku? W sensie jako broń ma balistę czy coś innego?//
-
– Więęęc… Idziemy czy co? – zapytał grupy.
-
Zohan:
- Tak się składa, że obecnie jesteśmy podzieleni: O ile na pewno zostaniemy tu do końca dnia i na noc, to jutro część chce ruszać dalej, a reszta woli zostać na miejscu dłużej lub na stałe. - wyjaśnił Ci Rick.
Reich:
//Pancerz dający odporność na ostrzał z broni małego kalibru, jebitny taran na przodzie, stanowisko CKM’u na tyle i balista strzelająca zaostrzonymi metalowymi prętami lub takimi, które po trafieniu w cel jeszcze eksplodują.
Matt - strzelec obsługujący CKM.
Jacob - kierowca i dowódca pojazdu.
William - strzelec obsługujący balistę.//
Powoli do pojazdu zaczęła się zbliżać tak jego załoga, jak i Twoi ludzie. -
//Tom pewnie jest w lazarecie, więc czy moja postać dostanie jakieś wsparcie?//
Spojrzał na Matta
- To z wami mamy zaatakować placówkę Z-Comu? Macie jakiś plan? Zakładam, że mamy wbić się taranem, wbiec do środka i zgarnąć karkoteke. Tylko że wiesz, to podziała na nich jak kij w mrowisko. Może się zrobić gorąco -
//Wspominałem o drugiej drużynie, ale nie zabralibyście się wszyscy na raz jednym pojazdem ona dołączy w trakcie.//
- Nie do końca. My i druga grupa mamy robić tylko za odwrócenie uwagi, a przy okazji ubić jak najwięcej tych psów, Wam wtedy będzie o wiele łatwiej dostać się do środka. Tamci, z którymi mamy się spotkać, dadzą Wam też dodatkowy sprzęt i mapę tego posterunku, ale raczej robili ją na czuja, bo wątpię, żeby kiedykolwiek byli bliżej, niż dwadzieścia metrów od krańca muru. -
– Kto chce zostać?
-
- Aha - przez chwile wpatrywał się w niego w milczeniu. - Wyruszamy teraz?
-
Zohan:
Wyszło na to, że obie kobiety i jeden z mężczyzn, Rick i czarnoskóry koniecznie chcieli iść, reszta się waha.
//Przy następnym odpisie upewnię się, ile osób liczyła ta grupa.//
Reich:
Mężczyzna wzruszył ramionami.
- Nie mam zbyt napiętego grafiku, zrobimy to teraz, za godzinę czy wieczorem, jest mi to wszystko jedno. -
Z trudem powstrzymywał wybuch śmiechu.
Napięty grafik… Co on pali? Mogą nas tam zabić, a on mówi o tym jak dziwka do swojego klienta.
W końcu wydusił:
- Tak…Ruszajmy teraz, im szybciej tym lepiej. - Gwizdnął na członków drużyny - Pakować się na wóz. -
– Jak zostaniecie, to co tutaj będziecie robić? – zwrócił się do tych, którzy chcą zostać.
-
Reich:
Miejsca było wystarczająco dla Was, ale upchnięcie tu kolejnej drużyny faktycznie stanowiłoby problem, więc nic dziwnego, że ta dotarła na miejsce inną trasą. Wy zaś zatrzymaliście swojego pogromcę szos w śródmieściu.
- Chcecie zrobić najpierw jakiś zwiad albo pogadać z drugą grupą czy od razu mamy się w nich wbić? - zagadnął Cię kierowca.
Zohan:
To było dobre pytanie, na które nikt nie miał chyba odpowiedzi, kusiła ich najwidoczniej wizja pozostania w miejscu, w którym nie trzeba co chwila oglądać się przez ramię i walczyć o życie z hordami Zombie albo Bandytów. -
- Nie musimy się śpieszyć, w końcu nie macie zbyt napiętego grafiku. - powiedział z nieudolnie ukrywanym śmiechem. To zdanie ciągle go bawiło - Chciałbym ustalić plan z drugą grupą.
-
Teraz to on sam nie wie czy wyruszyć, czy zostać. Zostaje mu jeszcze reszta dnia i noc, aby to przemyśleć, ale teraz chyba trzeba znaleźć miejsce do przespania tej nocy.
