Begin

[bulorwas]

// Wygram! Jak nie teraz, to zakradnę się w nocy i w czym innym odbiorę zwycięstwo.

[theslowestfootintheeast]

// Czytanie dobranocek się nie liczy. //

[Wiewiur]

@Wiewiur napisał w Begin:

Pogłaskała go i rozejrzała się po okolicy.

[bulorwas]

- Straszna z ciebie kobieta. Ale możesz mnie tak wachlować dalej. - Uśmiechnął się zadziornie, oglądając swoje ciało i rany na nim. Były jakies, które wymagały jakichś akcji medyczynych?

[Abbey]

Wiewiur
Obejrzała sobie finał pojedynku na kiju, w którym kobieta spuściła swemu towarzyszowi tęgi wpierdol.

buba
Poza guzem na głowie chyba nie.
— Ładny z ciebie żołnierz, nie ma co. Słusznie chyba o lekcje prosiłeś.

[bulorwas]

- Ja głównie strzelam albo podrzynam gardła. Nikt nas nie uczył średniowiecznej szermierki, ani tym bardziej walki na kije, gorylico. -

[Abbey]

— Sam jesteś goryl. I zawsze możesz się na ten czy inny sposób odegrać, słodki chłopczyku.

[bulorwas]

- Sugerujesz coś konkretnego czy po prostu mam ci dosypać środka na przeczyszczenie do żarcia? -

[Abbey]

— Jeśli to zrobisz, to będę piękna, z czystymi jelitkami, a ty będziesz calusieńki obsrany. Próbuj dalej. Albo lepiej w ogóle.

[bulorwas]

- Nie gustuję w Scat, ale możemy po prostu spędzić razem noc. -

[Abbey]

— A nie będziesz mi jęczał, że cię główka boli?

[Wiewiur]

To było bardzo… dziwne. Wstała i ruszyła w przeciwnym kierunku, rozglądając się za ludźmi lub budynkami, w których mogłaby ich znaleźć. Zaczęła się interesować tym, do jakiego miejsca trafiła…

[bulorwas]

- To raczej domena kobiet.

[Abbey]

Wiewiur
Dotarła na plażę. Widok na morze był przepiękny, a z wody wyszedł mały krab.

Buba
Przetarła dłonią guza na jego głowie i uśmiechnęła się z wyższością.
— Chcesz wpaść wieczorem, czy ci się spieszy?

[bulorwas]

- Z Begin odejdę dopiero, kiedy uznam, że będę gotów na podróż. Zawsze wolałem poexpić w pierwszej lokacji.

[Abbey]

— A za mnie też masz ekspa?

[bulorwas]

- Pytaj Kizuki, nie ja projektowałem system. -

[Abbey]

— Ale sam go sobie narzucasz.

[bulorwas]

- To była metafora, Złotko. Me-ta-fo-ra.

[Wiewiur]

No proszę, morze, a wcześniej go nie sły… Morze? Takie normalne, prawdziwe? Ale że tu? Dziewczyna szybko spanikowała, w końcu morze w Londynie nie było czymś codziennym, a już zwłaszcza w jego centrum. Obróciła się i wróciła na ulicę, którą tu przyszła i zapukała do najbliższego mieszkania.