Karty Postaci
-
*jedynym aktywnym
-
Oj no tak. Odpisać muszę…
-
Praca nad kartą zakończona. Czekam na odpowiedź Kuby
-
Z góry zakładam, że ci magicy, których spotkał w dzieciństwie byli sprowadzonymi przedstawicielami innych ras z odległych kolonii, bo brak wrażliwości na Magię towarzyszył ludziom od zawsze, nie tylko teraz. Tak czy siak, akceptuję, a Ty już dobrze wiesz, co teraz zrobić z tym fantem.
-
Imię: Eliash
Nazwisko: San Venganza (Od miejsca, gdzie go znaleziono)
Rasa: Człowiek
Pseudonim: Nie ma, kto dba o trupy?
Charakter: W grze
Wiek: 34 lata
Towarzysz: Koń Arabski, dość młody, imieniem Siedem. Siedem, bo to jego siódmy koń.
Majątek i nieruchomości: Duży namiot który nosi ze sobą, 20 srebrników i 300 miedziaków
Historia: Narodziny Eliasha były… Burzliwe? Jego rodzice zostali powieszeni przez bandytów, po tym jak zostali obrabowani. Kobieta była w ostanim miesiącu ciąży, więc dzięki pośmiertnym skurczom i późniejszym rozluźnieniu, wisielec urodził dziecko. Dziecko cicho spało we krwi. W końcu drzewo wisielców znalazła grupa najemników, zwanych Kojotami. Uznali dziecko za martwe, jednak gdy to zaczęło łkać, kwatermistrzyni bandy, Morgana, zadeklarowała chęć przygarnięcia dziecka, a Slade ku zdziwieniu wszystkich się zgodził, gdyż on i Morgana byli kochankami. Morgana opiekowała się dzieckiem i uczyła go wszystkiego, w szczególności dobroci i dbania o bliskich ludzi, jednak, gdy chłopak miał 3 lata, zmarła na jakieś cholerstwo, a ostatnia rzecz jaką zrobiła, było to przytulenie dziecka. Pod okiem Slade`a, w wieku 6 lat dzieciak zaczął uczyć się walki, przetrwania i strzelania, by trzy lata później dołączyć do Kojotów, jako regularny członek. W noc po jego pierwszej bitwie, Jerden, mężczyzna z oddziału zakradł się do jego namiotu i go zgwałcił, w między czasie ujawniając, że kupił tą usługę od Slade’a, który był dla Eliasha, jak ojciec, za nędzne 20 monet. Chłopiec nie uwierzył i poprzysiągł zemstę, podczas kolejnej walki, specjalnie dołączył do zespołu z Jerdenem, odizolował go na polu bitwy i zabił nożem w plecy. Kilka lat później, Slade stracił nogę w czasie bitwy, a Eliasha, który się nim opiekował, spotkały z jego strony wszelkiego rodzaju obelgi, przemoc i poniżenia. Slade obwinał Eliasha o śmierć Morgany i stratę nogi. Pewnej nocy spróbował nawet zabić nastolatka, ale ten zbudził się za w czasu i wywiązała się między nimi szamotanina, w której Slade przyznał się do sprzedania Eliasha Jerdenowi i całej swojej nienawiści wobec dzieciaka. San Venganza był zmuszony do zabicia Slade’a w samo obronie, zabicia człowieka, który był dla niego osobą najbardziej podobną do ojca. Uznany za ojcobójcę, musiał uciekać przed wściekłymi najemnikami, z którymi przeżył całe życie. W trakcie pościgu, spadł z klifu i został uznany za zmarłego. Na szczęście drzewa złagodziły upadek i skończyło się tylko na złamanej ręce. Nie był to jednak koniec problemów, gdyż krew z ran przywołała wilki, które 14 latek musiał zatłuc mimo złamanej ręki i wyczerpania. Odziany w wliczą skórę i jedząc wilcze pieczone mięso przemierzał las w którym się znalazł, aż spotkał inną grupę najemników, w której się nim zaopiekowano i zatrudniono jako młodocianego żołnierza. Kilka miesięcy po jego 17 urodzinach, jego kompania została rozbita podczas ataku na wioskę Amaksjanów. Dotkliwie ranny Eliash trafił do celi, by później walczyć na śmierć i życie jako gladiator. W tym czasie jego ranami zajął się Malvin, z którym był w celi, człowiek, podróżnik. Razem opracowali plan ucieczki, który się powiódł, jednak pod koniec, dzikusy ich wykryły i Malvin wywrócił Eliasha, by ten posłużył jako wabik, dzięki któremu ten będzie mógł uciec. Nasz “bohater” wrócił do celi z prawie każdą kością połamaną, by zdechnąć z głodu w agonii. Tak by się zapewne stało, gdyby nie niewolnica, Mivvotka, Lere’shi, nie postanowiła pod zagrożeniem utraty życia, przekradać się do niego w nocy i leczyć go za pomocą swojej magii leczącej, która była jej sekretem, wolała być używana jako prostytutka, niż pomagać machinie wojennej tych bestii. Eliash wrócił do zdrowia i walk na arenie, razem z kobietą planując ucieczkę. Plan się powiódł, jednak mężczyzna, nie chcąc zostać ponownie zdradzony, sam zdradził, podrzynając kobiecie gardło. Z ekwipunkiem gladiatora uciekł w busz, by przetrwać polował na zwierzęta i jako bandyta przez kilka miesięcy napadał na ludzi. Gdy uzbierał odpowiednią kwotę i ekwipunek, ukradł konia z miasteczka i został kowbojem, przemierzając dziki zachód. Kilka razy próbował założyć rodzinę i żyć normalnie, jedną kobietę nawet szczerze pokochał, ale zawsze się to rozpadało, nie potrafił znaleźć miejsca dla siebie. Koniec końców został samotnym najemnikiem, czasem bandytą, a czasem Łowcą Głów. Złapał kilku większych chujów, napadł kilka sporych karawan samotnie i zabił wielkie ilości ludzi i nie tylko. Do dziś przeklina świat i istoty wyższe za swój los, za nic mając ich zasady. Aktualnie udał się do Doge City, by odpocząć od misji i wypić kilka głębszych w Salonie.
Umiejętności:
Od urodzenia miał talent do karabinów, można go nawet nazwać strzelcem wyborowym
Dobrze radzi sobie z bronią o cholernie wielki odrzucie, dzięki masie mięśniowej i ogólnej wytrzymałości przewyższającej zwykłych ludzi.
Umie pisać i czytać.
Zna sztukę przetrwania.
Umie pływać.
Umie jeździć konno
Dobry z niego tropiciel, zazwyczaj był w jednostce zwiadowczej jako najemnik. Później rozwinął tylko te zdolności jako Łowca Nagród.
Dzięki “chrztowi ognia” jako gladiator, można go nazwać obeznanym w zapasach i w miarę w walce bronią białą, szczególnie Rębakiem.
Silna, wręcz stalowa psychika, za dużo widział w życiu
Wady:
Ma dość znaczne problemy z zaufaniem, chyba nie trzeba tłumaczyć dlaczego.
Chujowy z niego dowódca, jako najemnik tylko słuchał rozkazów, a w swoich samotnych eskapadach za towarzystwo miał tylko konia i czasem ogłuszonego drania z tyłu.
Tak samo jako dowódca, chujowy z niego rozmówca.
Od gwałtu na nim, ma awersję do spraw seksualnych.
Specyfikacje: Podczas walk na arenie został cięty w lewą część twarzy, przez co ma wiecznie przymrużoną powiekę, ze względu na paraliż mięśni. Nie może jej podnieść ani opuścić, więc żeby ją nawodnić, musi aplikować sobie wodę morską.
Zdrowy psychicznie to on nie jest.
Ekwipunek:
W torbie i na sobie:
W&L Marksman załadowany + 2 szybkoładowacze zapełnione pociskami
Harlk załadowany i 10 nabojów
Pokerzysta załadowany i 8 nabojów.
Pełen strój niezbędny do przeżycia na stepach, łącznie z ubraniem na zimniejsze dni.
Butelka bimbru.
Buteleczka w wodą morską.
Scyzoryk Wax
Koc, miska, sztućce.
Racje żywnościowe, głównie woda, suszone mięso i suchary, na 4 dni.
Amansjański Rębak, czyli półtoraręczny miecz z obsydianu, z kościaną rękojeścią, pamiątka z Areny. Może i jest mało poręczny i ciężki, ale wytrzymałość i moc broni równoważą te wady, stawiając ją w pewnych warunkach wyżej nawet od broni białej ludzi.
W jukach:
Namiot dwuosobowy
Śpiwór
Pasza dla konia
Kocioł, przyrządy kuchenne
Wnyki i dwie pułapki na niedźwiedzie.
Zestaw amunicja do całego jego arsenału w paczkach. 30 nabojów rewolwerowych, 25 karabinowych i 20 do strzelb.
Siekiera i maczeta.
Rodzina: Wytłumaczone w historii.
Zawód: Łowca Głów
Ubranie:
Wygląd:
-
300? 300 czego? Pamiętaj, że skala monetarna jest tu ździebko inna niż w Elarid. Zmień też tego konia arabskiego, oficjalnie nie mamy tu takich. Zmień mu też wytrzymałość, może być silniejszy i odporniejszy od jakiegoś szarego człowieka, ale też bez przesady.
-
Jako, że wciąż nie mamy tego w żadnych informacjach, to przytoczę wypowiedź Kuby z baru:
“Nie mam głowy do waluty, pierowtnie miały być typowo hamerykańskie dolary i centy, ale uznałem, że to się nie nadaje, więc postawiłem na klasyczny system monetarny:
Jedna sztuka złota to dziesięć srebrników.
Jeden srebrnik to sto miedziaków.
Jakby co, to podstawową walutą jest miedziak, dla bogatszych srebrnik, nieliczni mają dostęp do złotników.” -
Ju, szystek poprawione
-
Dalej masz tego konia arabskiego, ale to już kosmetyka, także niech będzie, akceptuję.
-
Kube, bo ja muszę mieć konia arabskiego, imię Eliash zobowiązuje.
-
Graj, a nie ujadasz.
-
Ja mam se zacząć, ta?
-
No jak zawsze.
-
Już
-
WIP, ale do końca roku powinienem się wyrobić. Chyba.
Imię: Alistair
Nazwisko: Haskell
Rasa: Upadły
Pseudonim: Wisielec
Charakter: I tutaj niespodzianka, której można było się spodziewać - w grze
Wiek: 73
Towarzysze:
Majątki i nieruchomości: 50 miedziaków
Historia:
Umiejętności:
- Bardzo dobry strzelec, szczególnie dobrze potrafi posługiwać się dwoma rewolwerami
- Potrafi dość szybko przeładować broń
- W miarę dobry w walce wręcz
- Znajomość jazdy konnej
- Zwinny
- Znajomość magii mroku na poziomie zaawansowanym
Wady:
- Nie potrafi posługiwać się łukami bądź kuszami
- Średnio potrafi posługiwać się karabinami
- Niezbyt silny
- To w końcu Upadły - Magia Światła z łatwością może go zabić
- Ma zdecydowanie złą reputację wśród stróżów prawa ze względu na jego działalność przestępczą
Specyfikacje: Brak, typowy przedstawiciel rasy Upadłych.
Ekwipunek:
- Dwa rewolwery Smithson 1590 wraz z 24 nabojami do nich; obydwa rewolwery są naładowane
- Nóż bojowy Wax
- Manierka; na razie napełniona wodą
- Lornetka
- Dwa krzemienie
- Namiot jednoosobowy
- Śpiwór
Rodzina: Cała rodzina Alistaira nie żyje.
Zawód: Bandyta
Ubranie/Wygląd:
-
Wiedziałem, że wrócisz, synu marnotrawny.
-
Imię; John
Nazwisko: Fasthand
Rasa: Człowiek
Pseudonim: Szybkoręki (nadał mu go jego nauczyciel bo był pełen podziwu dla szybkości Johna.)
Charakter : w grze
Wiek : 21 lat
Towarzysz : Koń - imię Koń
Majątek i nieruchomości: 20 miedziaki, nieruchomości brak.
Historia : Urodził się w gospodarstwie należącym do jego rodziców i tam spędził najmłodsze lata razem z bratem. Pewnego razu gdy jak zwykle doił krowę usłyszał przerażający krzyk swojej matki, okazało się, iż stał się wpadek przy pracy i koń kopnął matkę Johna przez co zginęła. Bez niej gospodarstwo przestało sobie radzić i robiło się tylko coraz gorzej. Już zaczynało brakować pieniędzy na wyżywienie rodziny a więc ojciec wpadł na pomysł aby razem z wtedy 12 letnim johnem oraz jego 20 letnim bratem - Fredem obrabować jakiś wóz. Zrobili zasadzkę na przejeżdżający nieopodal gospodarstwa wóz transportujący prowiant. Wóz miał jednak kilka osób eskortujących więc podczas strzelaniny która się wywiązała zginął Fred. Jednak udało się zdobyć prowiant na 30 dni. 12 dni po pogrzebie Freda do domu w którym mieszkał John zapukał do drzwi podejrzanie wyglądający typ. Gdy otworzył mu ojciec Johna ten bez chwili wahania go zastrzelił. Okazało się, że był to łowca głów zwabiony tutaj listem gończym. Łowca już miał wsiadać na swojego konia gdy zobaczył szarżującego na niego dzieciaka z nożem, szybko go powalił i obezwładnił ale ponieważ spodobało mu się to jak John wybiegł na niego mimo strachu i chciał pomścić śmierć swojego ojca zaproponował mu uczenie go fachu łowcy głów John zgodził się z powodu tego, że widział, iż nie ma szans na przeżycie tutaj oraz na zabicie teraz zabójcy jego ojca. Fasthand spędził 9 lat u boku osoby której szczerze nienawidził. W końcu po tych 9 latach gdy łowca nauczył go już wszystkiego co umiał John zaproponował mu pojedynek na rewolwery z, którego to wyszedł zwycięsko zabrał cały ekwipunek osoby którą przed chwilą zabił i postanowił, że pójdzie zarobić trochę kasy.
Umiejętności :- Bardzo dobrze strzela z rewolwerów
- Potrafi łapać na lasso
- Umie walczyć wręcz
- Dar przekonywania
- Umie walczyć nożem
- Dobrze jeździ konno
Wady (Przeciwieństwo tego, co wyżej): - Słaby słuch
- Słabo strzela z czegoś innego niż rewolwer
- Kiepska orientacja w terenie
- Słabo walczy inną bronią białą niż nóż
- Skłonności do hazardu
- Pomniejsza alergia na sierść psów
- Mało wrażliwy
- Mała odporność na zimno
Specyfikacje : Brak
Ekwipunek : Dwa rewolwery typu Vulcanic 10 - 50 sztuk amunicji do nich, zapas jedzenia i picia na 2 dni, lasso
Rodzina : Ojciec - Dutch, brat - Fred, matka Adelaide. Wszyscy nie żyją.
Zawód : Łowca głów
Wygląd :
-
1000? 1000 czego? System monetarny wygląda tu tak, że podstawową walutą są miedziaki. 100 miedziaków to jeden srebrnik, 10 srebrników to jedna sztuka złota. Wiedząc to, popraw, dopisując co dokładnie ma w tym majątku. Wady nie równoważą zalet, chyba że wyjaśnisz mi jak idzie mu walka inną bronią palną i białą, bo o tym nie wspomniałeś ani w zaletach (nie licząc rewolwerów), ani w wadach. Historia średnio mi się trzyma kupy, nie wyobrażam sobie, że ktoś dziewięć lat inwestował, uczył, karmił i tak dalej osobę, która jedyne, czego chce, to go zabić. Zmień to chociaż na coś w tym stylu, że wyszkolił go ktoś inny, a potem zaciukał tamtego łowcę, który zabił mu ojca. I ile lat jest łowcą nagród? Dopiero zaczyna samodzielną działalność czy już wykonał jakieś zlecenia?
-
Imię: William
Nazwisko: Colt
Rasa: Człowiek
Pseudonim: brak
Charakter: W grze
Wiek: 38
Towarzysz: Koń.
Majątek i nieruchomości: przy sobie 200 miedziaków, o wiele więcej w banku i pokój w motelu w Dodge City (Nie lubi przepłacać, bo i tak dużo podróżuje.)
Historia:
William urodził się w bogatej rodzinie. Dorastał, coraz bardziej rozwijając
swoją umiejętność handlu, miał do tego smykałkę, umiał wymienić martwego szczura na kilka cukierków. “Twój syn to wykapany tata, Colt.” Mówili business partnerzy Pana Colta, a on był dumny ze swojego syna, jak to każdy ojciec. William był mistrzem w dziedzinie handlu wymiennego, a jego rodzice mieli nadzieję, że będzie w stanie poprowadzić rodzinny interes. Jednak sama nadzieja nie wystarczyła, bo z czasem William stawał się coraz bardziej lekkomyślny, gdy miał 16 lat, nie bardzo obchodziło go, co jego ojciec chciał mu przekazać. Nigdy też się nie zastanawiał, co tak w ogóle ojciec produkuje. Większość czasu spędzał na jeździe konnej i podrywaniu okolicznych dziewczyn. Pewnego dnia, razem z kolegami postanowił zrobić żart woźnemu, który akurat sprzątał fabrykę ojca. Staruszek niewiele mógł wytrzymać, dlatego uznali go za łatwy cel. O 12 wieczorem założyli prześcieradła i wbiegli do budynku, strasząc go, staruszek akurat miał przerwę w pracy na papierosa. Tak go przerazili, że potrącił beczkę z prochem. Zapalony papieros spadł mu na ziemię i nie trudno się domyślić, co się stało potem. Na szczęście, wszyscy zdążyli wybiec stamtąd, zanim wszytko wyleciało w powietrze.William tej nocy dowiedział się, co tak naprawdę produkował jego ojciec. Broń. Dynamit, Rewolwery, Strzelby i to wszystko poszło z dymem dzięki jego niewinnemu żartówi.
Ojciec nie przyjął tego najlepiej, wyrzucił go z domu, dał mu najgorszego konia, choć i tak był on dość dobry, bo wiecie, BOGACTWO, mówiąc mu: "Tak długo jak nie staniesz się bogatszy niż każdy jeden z nas i nie będziesz w stanie zapłacić za szkody, które wyrządziłeś, tak długo twoja stopa tu nie postanie.
Od tamtej pory William zaczął swoją przygodę, by zyskać więcej niż jego ojciec, sam dalej nie wie, jak chciał to zrobić, ale chyba gdzieś trzeba zrobić pierwszy krok?
Jego firma zaczęła się od kilku skradzionych rewolwerów i dalej się rozrasta. Jest nadal za mała by Will mógł wrócić do domu, ale chyba już przestało go to obchodzić.
Umiejętności:
-Dzięki jego charyźmie, potrafi sprzedać prawie wszystko, wyjść cało z większości kłopotów i zdobyć znajomości z łatwością.
-Dobrze jeździ konno.
Wady:
-Nie jest wysportowany.
-Walka na pięści nie jest jego preferowanym stylem walki.
-Często chce załatwiać wszytko samemu.
-Większość rodzajów magi może go z łatwością uśmiercić
Specyfikacje: Nic nie wymyśliłem
Ekwipunek: Jeden Vulcanic dla samoobrony, naładowany, 12 zapasowych kul,kilka kontraktów, gdyby pojawił się jakiś, niespodziewany klient, pióro do tego samego, zegarek kieszonkowy
Rodzina:Jackson Colt-Ojciec (Nieobecny) Ojciec Williama przestał myśleć, że w ogóle miał syna o imieniu William. Sam mężczyzna też za swoim tatą nie przepada.
Maria Colt-Matka (Nieobecna) Jedyna (Poza siostrą), która jeszcze się do niego odzywa poprzez listy, najczęściej dostaje taki raz na miesiąc.
Rick, Nick, Dick i David-Bracia (Nieobecni)-Dużo o nich nie wie, gdyż połowa z nich urodziła się po tym jak wyjechał.
Laura Colt-Starsza siostra, też piszę do niego listy, co pomaga mu w ciężkich chwilach, a nie jest ich mało, choć nie mówi o tym publicznie.
Zawód: Handlarz Bronią, lub czymkolwiek co może zostać sprzedane za wyższa cenę niż jest wartę.
Ubranie: Takie samo jak w wyglądzie.
Wygląd: https://cdna.artstation.com/p/assets/images/images/007/553/280/small/enrico-ottini-djangopainting.jpg?1506947354 -
Dużo nas, dużo nas do krojenia chleba…
