Los Angeles

[Kubeł1001]

Zohan666

Miejmy nadzieję, że znowu jacyś debile nie zaczną do nich strzelać podczas marszu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Właśnie temu miały zapobiec te Wasze podchody. Ale z tym niestrzelaniem to nie możesz być taki pewien, bo po jakimś czasie wróciliście na jedną z głównych ulic i trafiliście na śródmieście, gdzie dostrzegłeś sporą barykadę naprzeciwko Was, z kilkoma uzbrojonymi po zęby żołnierzami i ciężkim karabinem maszynowym wycelowanym w Waszą stronę. Na szczęście byli to właśnie żołnierze, Armii Światowej lub Z‐Com, więc raczej nie powinni sprzątnąć Was tak po prostu.

[Kubeł1001]

Reichtangle

Podniósł się do pozycji siedzącej i spojrzał na kusznika.
‐ Może i patrolujecie, ale nie jesteście w stanie mieć cały czas oko na cały ten obszar. Nie sprawdzacie co godzinę każdego domu, czy aby ktoś tam się włamał. Każdy może się prześlizgnąć i cicho przeczekać w tych domach, tuż pod waszym nosem. I tak też zrobili ci kanibale. A co do okna, to było jedynie pierwsze pięto, niezbyt wysoko. Owszem potłukłem się i bolało, ale na szczęście nic nie złamałem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To jeszcze powiedz, gdzie są ci cali kanibale i będziemy się zbierać…

[Kubeł1001]

Zohan666

– Przepuszczą nas? – zapytał Ricka.

[Kubeł1001]

Reichtangle

‐ Pomóżcie mi wstać, oprę się na twoim ramieniu. Zaprowadzę was.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zohan:
‐ Nie wyglądamy na Bandytów, więc pewnie tak, ale dla pewności to postaraj się ich nie drażnić ani prowokować.
Reich:
‐ No chyba Cię pojeło, nas jest tylko trójka i wysłali nas na zwiad, nie będziemy uganiali się za bandą jedzących ludzi popieoleńców. Zabierzemy Cię do bazy, opatrzymy i wyślemy porządny oddział, który ich wystrzela.

[Kubeł1001]

Reichtangle

‐ Przecież macie broń. Poradzicie sobie z nimi. A jeśli teraz odpuście na pewno zwieją. Może już nas zauważyli i wiedzą co się święci. ‐ Rozejrzał się wokół siebie. ‐ Jeśli pozwolicie im uciec, nadal będą jeść ludzi. Chcecie mieć ich na sumieniu?

[Kubeł1001]

Zohan666

– Mhm.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Reich:
Jak widać, Twój płaczliwy ton uderzył do każdego z członków patrolu, poza tym kusznikiem, z którym dalej rozmawiałeś, wydawał się on też przywódcą grupy.
‐ Na Twoim miejscu mówiłbym to samo… No dobra, sprawdzimy to, ale zaczekamy na chociaż jeszcze jeden patrol, bo we trójkę prędzej skończymy jak Ty niż ich wybijemy.
Zohan:
Mężczyzna miał rację i po wstępnej weryfikacji, przepuszczono Was za barykadę, gdzie rozciągało się śródmieście, kontrolowane już niemalże w całości przez Milicję, Z‐Com i Armię Światową.

[Kubeł1001]

Reichtangle

‐ Jasne. Kiedy oni przyjdą? Wezwiecie ich przez radio?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A wyglądamy, jakbyśmy je mieli? Pewnie niedługo, za jakąś godzinę lub mniej mamy zbiórkę w okolicy, a pewnie wszyscy skończą dużo szybciej.

[Kubeł1001]

Reichtangle

‐Taaak… tylko wiesz, wciąż martwi mnie czy oni nam nie uciekną. Przybyli tu dopiero dzisiaj i nie rozłożyli się tu na dobre, więc mogą w każdej chwili zabrać dobytek i zwiać. Może już mnie szukają i gdyby zauważyli mnie razem z Milicją…‐ obejrzał się za siebie, jakby wypatrując kanibali, a tak naprawdę oceniając odległość stąd do kryjówki członków oddziału.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To…? ‐ zapytał, najwyraźniej nie wiedząc, do czego zmierzasz, skoro w jego mniemaniu byłeś teraz bezpieczny i tamci mogliby Ci co najwyżej naskoczyć.

[Kubeł1001]

Zohan666

– A po Grenlandii co dalej? – zapytał Richarda. – Macie chociaż pewność, że nas tam wpuszczą?

[Kubeł1001]

Reichtangle

Reichtangle pisze:oceniając odległość stąd do kryjówki członków oddziału.

‐ To zrozumieją, że już wam o nich powiedziałem i uciekną zanim zdążycie się zgrupować.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zohan:
‐ Wpuszczają wszystkich zdrowych ocalałych, którzy mogą się tam na coś przydać.
Reich:
‐ Więc dorwiemy ich prędzej niż później, bo wokół są już głównie nasze tereny.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Skąd wiecie, że możecie im się jakoś przydać? Prędzej wezmą jakiegoś doktora albo inżyniera niż zwykłego człowieka.

[Kubeł1001]

Reichtangle

Odwrócił się, oceniając odległość stąd do kryjówki członków oddziału.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zohan:
‐ Weź pod uwagę, ilu ludzi zostało, a teraz odejmij od tego tych wszystkich, którzy z Z‐Com i resztą ich wesołej ekipy walczą. Ile Ci wyszło? No właśnie.
Reich:
Przynajmniej osiem metrów, może więcej, zależnie od tego, jaką trasą spróbujesz się tam udać.