Federacja Starej Huty

[Radiotelegrafista]

— Twój kolega dobrze Ci radzi. — Marley kiwnął na to głową drugiemu.

Po części miał jeszcze ochotę ciągnąć dalej dosyć zabawny temat, ale wypadało okazać choć trochę solidarnej postawy z drugim mężczyznom, który wydawał się być już zmęczony tą sytuacją. Z resztą, fan Dawida także chyba nie miał się najlepiej, a Mar nie był typem osoby, która kopałaby leżącego, dlatego odpuścił.

[Dark_Dante]

Gadatliwy facet zamilkł, ponuro gapiąc się w stół i szklankę samogonu na nim. Jego towarzysz odetchnął z ulgą.

[Radiotelegrafista]

— Jesteście tutejsi? Z Federacji? — Zapytał Mar, zmieniając zręcznie temat.

[Dark_Dante]

- Obaj - Towarzysz gadatliwego wzruszył ramionami - Ojczyzna wzywa, to przybywamy. A że te sprzedajne świnie postawiły kolejkę, od odbiorę chociaż część swoich podatków.

[Radiotelegrafista]

— Aha. — Marley kiwnął głową. — Ja tutejszy nie jestem, ale mogę się podpisać pod szamą za darmo i odesłaniem kiboli z powrotem na ich obsrany stadion.

//Jakieś podpowiedzi do tego, co dalej począć? Na pewno nie zamierzam opuszczać Federacji dopóki Owca nie wyjdzie z szpitala.//

[Dark_Dante]

//Warto do niej wreszcie wrócić, i sprawdzić czy, jak się miewa, a nie tylko plotki, ploteczki :P//

- Amen, bracie! - Mężczyzna uderzył mocno kieliszkiem o stół, po wypiciu porcji samogonu - Zapłacili ci jakoś uczciwie? Nam poza kolacją dali kilka zdobycznych gówien i powiedzieli, że jako stalkerzy zarobimy więcej, niż jakby w pestkach zapłacili. Ha! Skurwysyny…

[theslowestfootintheeast]

// A obiadek szpitalny zjedzony? :V //

[Radiotelegrafista]

//A to odkąd on ją odwiedził nie minęły jakieś dwie godziny maks, czy się mylę? Choć time skipem nie pogardzę.//

[Dark_Dante]

//Uznajmy, że ploteczki trwały do wieczora.

[Radiotelegrafista]

Marley powrócił do prowizorycznego szpitala, by zobaczyć jak trzyma się Owca. Choć przy charakterze dziewczyny, pewnie najgorszą karą dla niej były nie szramy, a nuda…

[Dark_Dante]

Już z daleka było widać, że siedzi na łóżku strasznie nadąsana. Nad nią stała pielęgniarka z jakimiś papierami, najprawdopodobniej próbowała wypełnić kartę pacjenta. Wnioskując po jej minie, Owca w ogóle jej w tym nie pomagała.

[Radiotelegrafista]

— Owca! — Machnął jej już z daleka, podchodząc do lazaretowego łóżka. — I jak, wypisują Cię już?

[Dark_Dante]

- Minimum dzień obserwacji, rana wciąż nie wygląda za dobrze - Mruknęła pielęgniarka, wciąż coś pisząc.
- Dzień?! I co ja mam tu robić?! Mam swoje sprawy!
Pielęgniarka przewróciła oczami i westchnęła ciężko. Odeszła od łóżka, idąc na tył sali, gdzie było postawione przepierzenie. Zniknęła za drzwiami, prawdopodobnie do swojej dyżurki, a Owca posłała jej takie spojrzenie, że jakby mogło ono zabić, to kobieta padłaby trupem już przy łóżku.

[Radiotelegrafista]

Marley pokręcił głową, stając przy ramie łóżka.
— Ona wie co mówi, Owca. — Stwierdził, wodząc wzrokiem w kierunku przepierzenia. — Twoje sprawy będą miały się lepiej, jeżeli wrócisz do nich zdrowa. Dzień temu jeszcze majaczyłaś. Daj sobie czas na zregenerowanie.

[Dark_Dante]

- Kiedy ja już jestem zde-gra-do-wa-na! - Zająknęła się płaczliwym głosem - Jeszcze mi kasa przepadnie za to całe nadstawianie cycków dla Federacji!

[Radiotelegrafista]

— Chwila, czekaj. — Marley oparł dłoń na łóżku, uważnie patrząc na Owcę. — Jak to zdegradowana? O co chodzi?

[Dark_Dante]

- No przecież mówisz, że najpierw mam być zdegradowana, żeby stąd wyjść! A ja już jestem! Mogę biegać, skakać i chlać! - Już się mało nie rozpłakała - Wszystko, tylko nie pobyt w tej Federacyjnej umieralni!

[Radiotelegrafista]

Marley najpierw zamrugał, a później jego otwarta dłoń wylądowała na szorstkiej twarzy mężczyzny.

— Zregenerowała, nie zdegradowała, do cholery… — Westchnął. — …To znaczy, że masz odpocząć. Daj sobie chociaż jeden dzień, Owca. Wiem, że ty jesteś już w formie i wierzę w to, ale twój organizm może nie wiedzieć tego. Daj mu jeszcze odsapnąć, chociaż do jutra. Zrobili Ci tu jakąś krzywdę? Nie? No właśnie.

[Dark_Dante]

Już otwierała usta, żeby coś odpowiedzieć, ale się powstrzymała. Tylko skrzyżowała ramiona na piersi i wydęła wargi. Wyglądała jak obrażona sześciolatka.

[Radiotelegrafista]

Uniósł jedną brew w skonsternowanym geście.

— Więc posiedź tu jeszcze przez jeden dzień i nie utrudniaj zadania dobrym ludziom, którzy zszywają twój tyłek. — Odparł, po czym przewrócił oczami. — Jak chcesz, to wykombinuję jakieś karty i przyniosę, szybciej czas zleci.