avatar Kuba1001 Kuba1001

Niestety, innych śladów brak.

avatar FD_God FD_God

//Jasna sprawa.//

avatar albert1005 albert1005

//o niw za szybko bym zdechł/ /

avatar Kuba1001 Kuba1001

//Zmiana tematu, zaczynasz.//

avatar Zeromus Zeromus

//okej xD Dzięki, że mnie nienawidzisz… Już szykuję nowe postacie, bo te pewnie długo nie pożyją xD//

avatar Kuba1001 Kuba1001

I ruszyliście.
//Zmiana tematu. Zacznę, gdy będziecie na miejscu.//

avatar Kuba1001 Kuba1001

//Wszystko pięknie, fajnie, miodnie i gra muzyka, ale ja czuję się zobowiązany, żeby powiedzieć Ci, że jak Cię tu Drowy złapią (a złapią), to masz takie opcje: Śmierć na miejscu, tortury i śmierć, tortury i zostanie niewolnikiem (z czego to ostatnie dzieli się na bycie niewolnikiem‐robolem, na przykład do pracy w kopalni lub niewolnikiem‐żołnierzem, czyli zwyczajnym mięsem armatnim). No, ale jeśli oczywiście chcesz…//

avatar Kuba1001 Kuba1001

//No to widzimy się w rezydencji.//

avatar Rafael_Rexwent Rafael_Rexwent

Chociaż obłudny nasz jest świat,
to są życzliwi nam siostra i brat.
Ona – Potęga, co miecze przegryza.
Zawsze niezmienna jak wietrzna bryza.
On – Autorytet w pół kroku wstrzymuje.
Powoduje, że każdy respekt tu czuje.
Schwyćmy oboje mocno za dłonie.
Wciągajmy nosem ich aromaty i wonie.
Tylko z bliskości wypłyną dary.
Nie będą to wtedy żadne nocne mary.
Tylko ty – i Oni, para władców świata,
a nuż cię obdarzą władzą na lata?

Sen. Czarna otchłań. Otchłań nieskończoności. Nieskończoności mroku. Mroku skrywającego… No właśnie. Co może skrywać mrok snu? Światłość? A co jeśli tylko przez to nie możemy zakosztować daru cudownego snu, jaki skąpie nas w jasnej poświacie obdarzenia?
Hebanowa czerń otaczała go wokół. Nie mógł się ruszyć jakby nie przebywał w przestrzeni ale zastygniętej smole. Instynktownie spróbował szarpnąć ciałem. Bezskutecznie. Poczuł jakby ktoś gładził go po policzku. To niewidzialna dłoń ciemności otulająca swe dziecię. Przyjemny, łagodny dotyk.
Impuls bólu. Nagły, przeciągły i bolesny. To już nie delikatny gest, ale coś jakby mroczne kły wrzynające się w ciało. Krzyk. Krzyk cierpienia został uwięziony w klatce piersiowej niczym szamocący ptak. Nie może się uwolnić.
Błysk.
Pojawiające się znikąd światło. Tak jakby nagle z nieskończenie odległego punktu w przestrzeni wystrzelił świetlisty promień. Promień nadziei. Słychać syk jakby trzaskające w ognisku polano. Widzisz teraz w jasnej poświacie czarną postać, a raczej coś przypominającego człowieka. Jednak jego ciało to maź. Czarna niczym najczarniejszy węgiel wydobywany z najgłębszej kopalni. Bulgocząca, jakby podgrzana do niebotycznej temperatury. Obrzydliwy smród. Zapach zgniłych jaj.
Teraz rozumiesz. To była istota, która wgryzła się w twój policzek. Ale nie czujesz już bólu. Tylko bezgraniczną radość jaka wypełnia twe ciało i wylewa się z niego wszędzie wokół. Nagle, w ułamku sekundy rozbłyskuje wszędzie dookoła światło w barwach tęczy. Mroczny pomiot ryczy, ale to nic nie da. Topi się. Spala. Zniszczony przez światło, którego nienawidzi.
Nazywa się Beau? Nawet tego nie pamięta. Teraz jest tylko radość. Stał się pryzmatem rozszczepiającym światło nadziei. Stał się kimś. Ale zawsze może znów upaść…

// Na razie ciśniemy abstrakcyjne wizje :V //

avatar Vader0PL Vader0PL

Trolling, wylatujesz

avatar Kuba1001 Kuba1001

‐ No dobra, my swoje zrobimy później, a Ty już leć i działaj.

avatar Kuba1001 Kuba1001

Pokręcił głową, a na ten znak otworzono bramę i grupa powoli opuszczała teren wioski.

avatar Kuba1001 Kuba1001

‐ Bo mnie zabijecie, to oczywiste! ‐ odparła, choć po dłuższej chwili namysłu. ‐ Lub gorzej!

avatar Kuba1001 Kuba1001

//Zacznę, gdy będziesz na miejscu.//

avatar Kuba1001 Kuba1001

//Zmiana tematu. Zacznę.//

avatar Kuba1001 Kuba1001

//Dokładnie.//

avatar Kuba1001 Kuba1001

Właściwie to chyba każda taka była, bo musieliście oddalić się jak najbardziej od miasta. A tak idąc w końcu musieliście dokonać wyboru: Zagłębić się w osławioną (głównie w niezbyt pozytywny sposób) Mroczną Puszczę czy może ominąć ją i ruszyć wgłąb kraju Drowów?

avatar Kuba1001 Kuba1001

W końcu trafiłeś na prawdziwy róg obfitości, jakimi było kilkanaście rybackich i rolniczych wsi usytuowanych w widłach rozlewającej się deltą rzeki. Co prawda niektóre były chronione palisadą, wieżyczkami, wałami ziemnymi lub czymś w ten deseń, a każdą chroniły owe widły rzeczne i powstałe wokół nich mokradła, to i tak nie powinno być to szczególnie trudne.

avatar Kuba1001 Kuba1001

//Niby wygląda ch*jowo, ale chcę ruszyć fabułę Plugawego, także widzimy się w temacie, zacznę Ci.//

avatar Kuba1001 Kuba1001

‐ Chcielibyśmy przeżyć, potem jakoś się zemścić.
‐ Zresztą, nawet jeśli ich dognamy to będziemy zziębnięci i zmęczeni, a oni wręcz przeciwnie, do tego mają odyńce i przewagę liczebną…