.

Lodowe Golemy ‐ Nordyjscy szamani znów w akcji! Po dość udanym sukcesie Szkieletów postanowili pójść o krok dalej, tworząc właśnie Lodowe Golemy.
Jawną inspiracją były dla nich zwykłe Golemy, jakich użyli podczas swych walk Krzyżowcy Argentu. Jednakże widzieli oni je tylko przez chwilę, to sprawiło, że posiadali jedynie ich wygląd, ale nic więcej. Mimo to odwalili kawał dobrej roboty.
Lodowy Golem właśnie z lodu jest przede wszystkim stworzony, a nie z innych materiałów, jak w wypadku klasycznych Golemów. Daje mu to różne cechy, pozytywne lub nie.
Lód zapewnia mu ochronę przed wszelkimi zaklęciami opartymi na Magii Mrozu i większością zaklęć Magii Wody. Ma też wszelkie cechy typowego Golema, jest więc bezwarunkowo posłuszny, nie musi jeść, pić czy spać oraz nie da się go zastraszyć lub przekupić. Coś jeszcze? Ano owszem, coś jeszcze: Golemy te opanowały Magię Mrozu na poziomie podstawowym.
Ich uzbrojenie jest tak specyficzne jak one same, gdyż to dwuręczny miecz z lodu.Niby brzmi to dziwnie, lecz pozwala spokojnie ogłuszyć kogoś w zbroi lub zmiażdżyć przeciwnika jej pozbawionego. Ponadto ostrza te zostały zaklęte przez Magów, więc można za ich pomocą wystrzelić w kierunku wroga roje drobnych lodowych kolców lub coś w tym guście. No i samo zaklinanie sprawiło, że dorównują one zwykłym mieczom stalowym.
Golemy mają też wady, z których olbrzymią jest wrażliwość na ogień: Jeden solidny atak z repertuaru Maga Ognia lub Elektryczności i z budzącego dotąd grozę wojownika zmieni się on w zamarzającą kałużę. Do tego nordyjscy szamani nie mają tak wielkiej wiedzy na temat konstrukcji Golemów jak inni Magowie, więc muszą sami je kontrolować, bezpośrednio z pola bitwy. A śmierć Maga to i śmierć Golema.
Mimo tych przywar zdołały one już się wykazać, podczas zasadzek lub prowadzenia na bój zastępów Lodowych Szkieletów, kiedy to pokonały wielu wrogów różnych kalibrów.
image

Trayus Umbacano ‐ Andrzej_Duda.
Zebranie drużyny na poszukiwanie artefaktów, to jest coś! Problemy zaczynają się, gdy próbuje się okraść innego Maga‐członka drużyny z jego energii i doprowadzić do pojedynku. Ignorowanie obrażeń i brak obrony też nie pomogły, a kolejne smaganie ciała błyskawicami zakończyło sprawę.

Naszyjnik zamiany
Panie i Panowie!
Najśmieszniejszy żart w całym Elarid!
Wampir przebrany za…
Babę!
Naszyjnik zamiany to artefakt wykonany przez maga z naprawdę wybitnym poczuciem humoru, dzięki któremu można zmienić się w człowieka, ale koniecznie przeciwnej płci niż jest noszący
Zmienia też głos!
image

Imię: Brak.
Nazwisko: Brak, wszyscy mówią na niego (nią?) Biała Śmierć
Rasa: Smok.
Aktualne miejsce pobytu: Dolina Lodowego Wichru, acz dokładna lokalizacja leża tego Smoka nie jest bliżej znana.
Wygląd:
image
Krótki opis: Choć wszystkie Smoki żyją dalece więcej, niż choćby najstarsze rasy Elarid, to spośród wszystkich chyba najbardziej wyróżnia się jeden przedstawiciel tego gatunku, jakim jest Biała Śmierć. Nie jest to oficjalne imię tego Smoka, takie nadali mu Nordowie, bowiem to z tym ludem wiążę go najwięcej. Bądź ją, żaden Nord nie jest w stanie powiedzieć, jakiej płci jest ten wielki gad. Niemniej, Biała Śmierć obecna jest w dziesiątkach legend, mitów, podań i opowieści Nordów, gdzie zwykle pełni rolę typową dla Smoka: Napadając i mordując słabszych od siebie, aby zagrabić ich skarby i inne bogactwa. Jednakże takie gwałtowne ataki zdarzają się rzadko, zwykle wtedy, gdy Smok poczuje głód nowych skarbów lub zostanie czymś zirytowany, na przykład wizytą kolejnych obcych, ponieważ do legowiska tej bestii, które może znajdować się gdzieś w okolicach Grzbietu Świata lub gdziekolwiek indziej w całej Dolinie Lodowego Wichru, bardzo często zaglądają różni śmiałkowie, najczęściej Nordowie, ponieważ mimo podziału na Klany o różnej kulturze i obyczajach, wszyscy jednogłośnie uznają zabicie Białej Śmierci za czyn, który uczyniłby wojownika niemalże równemu ich bóstwu wojny, Tempusowi. Stąd oczywiście coraz to nowe wyprawy, pojedynczych śmiałków lub całych kompanii, które kończą się zawsze tak samo. Jeśli zaś chodzi o poszukiwaczy skarbów, to nie są nimi Nordowie, pragnący bardziej chwały niż złota, srebra lub klejnotów, ale przedstawiciele wielu innych ras, od tych, które mają wrodzone preferencje do takich zadań, jak Hobbity czy Gobliny, przez takich, którzy powinni jednak trzymać się o wiele dalej od tego wszystkiego, jak ludzie czy Orkowie. Rzecz jasna, do tej pory nikomu nie udało się ani Smoka zgładzić, ani okraść, o czym przypominają rozstawione w pobliżu wejścia do jego leża lodowe posągi, którymi byli kiedyś śmiałkowie próbujący dokonać tych wiekopomnych czynów. Jak na razie jedynym, który zapuścił się do leża Białej Śmierci i przeżył, choć nie wyniósł stamtąd nic poza własnym życiem, był jeden z najsłynniejszych Drowów Elarid, Drizzt Do’Urden.
Smok jak Smok, każdy widzi, więc jest nad czym się rozdrabniać? Ano, może i jest, bo poza typowymi smoczymi zaletami, Biała Śmierć dysponuje też tym, co wyróżnia ją na czele innych wielkich gadów, na przykład odporna jest na Magię Mrozu czy Wody, a także wszystkie artefakty na nich oparte, a do tego sam Smok nie zieje ogniem, lecz posiada specyficzny zimnych dech, który zamiast spalać przeciwników żywcem, zamraża ich w bardzo krótkim czasie.
Jednakże, w związku z powyższymi, ten Smok jest też niesamowicie podatny na ogień, zarówno zwykły, jak i magiczny, a więc na Magię Ognia i wszelkie jej pochodne, od Magii Lawy, przez Magię Elektryczności. Dochodzą do tego też wszystkie wady, na które musi uważać każdy Smok, a więc wielkie gabaryty, chciwość względem złota, srebra, klejnotów i innych skarbów oraz cała reszta.
Steruje nim: Kuba1001.
Klan Łosia wystawił sześciu najlepszych wojowników. Dołączyło do nich dwóch wybornych tropicieli Klanu Wilka, czterech berserków Klanu Niedźwiedzia i dwóch łowców z Klanu Sokoła. Wyruszyli razem, zginęli również razem. Z leża Białej Śmierci nie powrócił żaden z nich. ‐ Jeden z nordyjskich szamanów o którejś z kolei wypraw do leża Białej Śmierci.

Imię: Vadger
Nazwisko: var Nordic
Rasa: Tigerianin
Pseudonim: Hanzo
Charakter; W grze zostanie ukazany
Wiek: 27 lat
Towarzysz:
Ma pod swoim panowaniem niewielki klan składający się trzydziestu konnych tigerian lwiej odmiany. Każdy z nich nosi na sobie lekki pancerz skórzany utwardzany blachą metalową. Do konnej walki w zwarciu uźywają włóczni lub toporów jednoręcznych bądź dwuręcznych, jednak w każdej chwili mogą skupić się na celu i dobyć łuków wysokiej jakości. Są uniwersalni i niezwykle mobilni, co też przydaje się w trakcie bitwy.
Własny koń imieniem Płotka
text alternatywny
Majątek + nieruchomości: 3800 złota,
Historia:
• Wszystko zaczęło się przed narodzeniem kiedy to matka Vadgera była w ciąży. Jak się okazało miała ona urodzić bliźniaków. Zaprawdę szczęściu ojca nie było końca, gdy dowiedział o dwóch synach będących w drodze na ten świat. Narodziny były huczne. Na cześć nowych następców przywódcy klanu wyprawiono ucztę. Niestety matka Vadgera nie miała tyle szczęścia, żeby celebrować dorastających synów. Zmarła dwa dni po porodzie i nawet szaman jej nie pomógł. Co się tyczy Vadgera to był on solą w oku swojego brata.
• Ojciec nie ukrywał, że ma zamiar uczynić Hanzo swoim następcą. Młodszy brat nie mógł tego znieść i uknuł spisek, którego nie powstydziłby się mroczny elf. Zazdrosny brat zabrał Vadgera na polowanie, lecz nie po to by ubić zwierzynę. Na miejscu czekała na Hanzo klatka, gdyż to właśnie młodszy brat postanowił go sprzedać jako niewolnika. Dzielnie się bronił przed zniewoleniem Vadger, lecz nie zdołał pokonać wszystkich w tym swego zdradzieckiego brata zwanego Hadgerem.
• Młody tigerianin trafił do koloseum w Nirgaldzie gdzie ku uciesze widzów walczył nie tylko z innymi gladiatorami, ale też potworami. Nie trzeba było długo czekać, żeby Vadger obmyślił plan ucieczki. Z każdą walką był coraz silniejszy, a zarazem coraz słabszy. Wiedział, że żywot gladiatora nie zapewni mu niczego poza krótką chwałą. Czym prędzej Vadger wcielił plan w życie i razem z innymi gladiatorami zbuntowali się. Po ucieczce z koloseum w celu zmylenia pościgu, Hanzo dołączył do grupy najemników, których spotkał przy oazie.
• Vadger podróżował z najemnikami po całym Nirgaldzie, gdzie też nauczył się władać magią cienia i magią ziemii. Prócz tego dane mu było poznać techniki łucznictwa i walki w zwarciu. Tak też Hanzo trwał z najemnikami przez następne dwa lata, aż w końcu zdecydował się opuścić swoich ziomków.
• Powrócił w blasku chwały! Razem ze sobą zebrał trzydziestu konnych wojów, żeby raz na zawsze pokazać swojemu bratu. Szkoda tylko, że klan przestał istnieć. Zgadza się, orkowie zakończyli istnienie zarówno zdradzieckiego brata jak i ojca. W tamtym momencie Hanzo zaczął nienawidzić orków i poprzysiągł na nich zemstę za odebranie mu władzy, zemsty i rodziny. Obecnie splądrował kilka wsi w Verden.
Umiejętności:
• walka toporami (zaawansowany)
• strzelanie z łuku (średnio-zaawansowany)
• magia ziemi (zaawansowany)
• jazda konno (zaawansowany)
• magia cienia (zaawansowany)
Wady:
• nie umie pływać
• nie radzi sobie z bronią drzewcową
• nie potrafi korzystać z kuszy
• gardzi orkami i nigdy się z takim nie dogada
Specyfikacje: Brak
Zawód: Szef zgrai bandytów
Ekwipunek:
• Dwa topory jednoręczne
• Zapas jedzenia na tydzień (wędzone ryby)
• Bukłak napełniony wodą
• Pas z kieszeniami
• Nóż myśliwski przyczepiony do pasa
• 3x mikstura regenerująca zdrowie (leczy zewnętrzne i wewnętrzne obrażenia
• 3x Mikstura regenerująca manę
• Łuk refleksyjny
• Kołczan z dwudziestoma pięcioma strzałami
• Pancerz metalowy wzmacniany utwardzoną blachą ze stali legendarnej jakości
Wygląd:
text alternatywny
Ubranie: Patrz punkt “wygląd”

Nie.

Zestaw łowczych eliksirów

*Eliksir regeneracji krótkotrwałej
image
Działanie: Po wypiciu eliksiru na czas godziny zwiększają się zdolności regeneracyjne. Może ręka nie odrośnie, ale można zagoić średniej wielkości ranę oraz zatrzymać krwotok.
Składniki: Składniki do każdego eliksiru są bardzo podobne i powszechnie występujące. Pojedyncze płyny różnią się praktycznie tylko jedną rośliną. Jak wszystkie, i ten jest głównie na bazie wody. Osłabia to jego działanie, ale sprawia, że Stradivion może pić go bez obawy o zdrowie. Wedle uznania, można doń pokrzywy dorzucić ‐ dla smaku. Parę płatków róży ‐ kolor obojętny, aczkolwiek czerwona najlepiej zadziała. Całość gorącą wodą zalać, wymieszać i wrzucić dwa liście od dębu.

Eliksir regeneracji długotrwałej różni się oczywiście czasem działania, który dochodzi do 6 godzin. Skutki działania są takie same. Aby go stworzyć, do płynu dodajemy rzecz przedłużającą działanie mikstur ‐ liść starego drzewa.

Do pozostałych mikstur wymienię już tylko składniki różniące się od powyższych.

Eliksir siły fizycznej
image
Składnik specjalny: Zamiast róż kilka kropel miodu lejemy.

Eliksir odporności
image
Składnik specjalny: Łodyga i korzeń młodej pokrzywy.
Wytłumia w jakimś stopniu ból.

Eliksir wzroku
image
Składnik specjalny: W zaparzaniu włos koci niezbędny.

Jako, że składy i działania podobne, i przedawkowanie się jednako kończy. Ból głowy, biegunka i skręty ‐ to kwestia z dziesięciu eliksirów wypitych jeden po drugim. Pomaga tu wykorzystanie wody zamiast alkoholu. Oczywiście objawy nie następują od razu, a kilka godzin po spożyciu.
*

Lud wciąż domaga się odpisów

Bo oryginał powstał w Paincie na dobrą sprawę, a później nikomu nie była potrzebna nowa. Było kilka prób stworzenia lepszych, ale nic z tego nie wyszło.